 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/6810
Karar no : 1995/7797
Tarih : 26.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki itirazın iptali davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl borç miktarı 5.793.700 liraya 9.3.1994 ihtar tarihinden itibaren % 30 yasal faiz yürütülmesi kaydıyla itirazın iptaline takibin devamına ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:
Dava, davalının görevi nedeni ile yaptığı temsil harcamalarında usulsüzlük olduğu nedeni ile uğranılan zararın tahsili için yapılan takibe itirazın iptali ve takibin devamına karar verilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonunda talebin kabulüne karar verilmiştir.
Davalının 1989-1992 yılları arasında müdürlük görevi yapıp bu süre zarfında da temsil harcamaları yaptığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık yapılan harcamaların yasalara, yönetmeliklere uygun olup olmadığı konusundadır.
Harcamaların yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Etibank Genel Müdürlüğünün 202 sayılı Muhasebe Yönetmeliğinin 4. maddesinin 4-12 .bentlerinde temsil giderlerinin ispatı için aranacak şartlar belirtilmektedir. Bu yönetmeliğin temsil giderlerine ilişkin bölümü 22.1.1993 tarihinde değiştirilmiştir.
Mahkemece öncelikle davacının harcamalarını (yürürlükte olduğu dönemdeki yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığının) araştırılması gerekir. Önceki yönetmelik hükümlerine göre sarf beyan varakasından başka belge gerekmediği halde sonraki yönetmelikte belge ibrazının zorunlu hale getirilmiş olması davalının önceki dönem için belge ibrazını gerekli kılmaz. Ayrıca davalını şahsi ihtiyaçları konusunda bu fasıldan harcama yaptığı da ispatlanmamıştır.
Enerji Bakanlığı Müfettişliğinin ve mahkemece yaptırılan inceleme sonucu Sayıştay denetçisince tanzim edilen raporda dayanak gösterilen gelir vergisi ve diğer vergi yasalarını dava konusu uyuşmazlıkta uygulama yeri bulunmamaktadır. O halde hükme dayanak yapılan bilirkişi raporundaki görüşlerle davanın kabul edilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA bozma biçimine göre öteki yönlerin şimdiden incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.