 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/6695
Karar no : 1995/9180
Tarih : 28.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 109.101.500 liranın 6.9.1994 dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süreci içinde; davalı avukatı tarafından temyize edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü.
Davacı kurum, davalının görevi itibariyle üçüncü kişiden alınan teminat mektubunu zamanında paraya çevirmemekle kurum alacağının geç tahsiline neden olduğunu belirterek bu yüzden uğranılan zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı süresi içinde, davaya konu edilen alacağın zamanaşımına uğradığını defi olarak ileri sürmüş ve ayrıca esasına da itiraz etmiştir.
Mahkemece, istem aynen kabul edilmiş karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Yukarıda da belirtildiği üzere davalı Cevap süresi içinde ve usulüne uygun olarak zamanaşımı definde bulunmuştur. Zamanaşımı, bir alacağın belli bir sürede, istenmemesi halinde, o hakkın artık talep edilemiyeceği sonucunu doğurur. Bunun içinde, alacaklının davacıya talebi üzerine borçlunun yasada öngörülen on günlük süre içinde bu defi ileri sürmesi gerekir.
Somut olayda davalı süresinde bu hakkını kullanmıştır. Ne varki mahkemece gerek duruşma aşamasında ve gerekse gerekçeli kararında bu savunmanın üzerinde durmadan için esası hakkında hüküm kurmuştur. Halbuki bu nitelikteki bir "uyuşmazlığın çözümünde öncelikle zamanaşımının gerçekleşip gerçekleşmediği üzerinde durulmalı anılan definin yerinde olmadığı saptandıktan sonra isin esasına girilmelidir. Çünkü zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip, sadece talep edilebilirliğini ve tahsiline engel teşkil etmektedir.
Bundan dolayıdır ki mahkemece zamanaşmı define karşı olumlu olumsuz bir karar vermesi gereklidir. Açıklanan bu usuli yön gözetilmeden işin esası hakkında karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın belirtilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine görediğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.