 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/5887
Karar no : 1995/8994
Tarih : 23.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davsı üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 721.570.736.69 lira maddi ve manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacılara payları oranında ödenmesine ilişkin hükmün davalılar A.Ç. (Ş.oğlu) ve H.Ç. avukatı tarafından duruşmasız, diğer davalı A. Ç.(M.oğlu)avukatı Ü.K. tarafından duruşmalı istekli olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde temyiz eden davalı asil A.Ç. ile diğer taraf davacılar adlarına Avukat N.Ç.'nin gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlereve özellikle delillerin değerlendirilmesindebir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan H.Ç.'nin temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacıların murisleri T.C. 20.9.1990 tarihinde silahla öldürülür. Davacılar ölüm olayının davalılar tarafından yapıldığını belirterek maddi ve manevi tazminat olarak bir miktar paranın davalılardan müteselsil tahsilini istemişler, mahkemece de müteselsil sorumluluk benimsenmiştir.
Ceza mahkemesince davalı H.Ç. Türk Ceza Kanunu'nun 448, 59, 81. maddeleri , davalı Ş. oğlu A.Ç. Türk Ceza Kanunu'nun 464/1-4, 59, 81. maddeleri uyarınca hükümlendirmişler, davalı M.oğlu A.Ç. ise beraat etmiştir.
Yasa hükmü kavgada el uzatılmasını, öldürme veya yaralama eylemine iştirak veya Türk Ceza Kanunu'nun 65. maddesi anlamında müzaharet olarak benimsememiştir. Bu bakımdan ölümle biten kavgaya el uzatanın ölümden veya yaralanmadan doğan zarardan teselsül kuralları uyarınca sorumlu tutulması mümkün olmadığı halde davacıların ölüme dayalı bu isteminden dolayı davalı Ş. oğlu M.Ç.'yi ne tam (BK.m.50), ne de eksik (BK.m.51) teselsül esaslarına göre dayanışmalı sorumlu tutmaya olanak yoktur. O ancak Türk Ceza Kanunu'nun 464/1-4 maddesi ile cezalandırılan kendi eyleminden dolayı 467. maddesi gereğince sorumlu tutulabilirken davalı Ş.oğlu A.Ç.'nin de tazminatla müteselsilen sorumlu tutulmuş olması yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3- Ceza mahkemesince M.oğlu A.Ç. beraat etmiştir. Buna rağmen tazminatla müteselsil sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup, bu davalı bakımında dava reddedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenle Ş. oğlu A.Ç.,(3)sayılı bentte açıklanan nedenle M. oğlu A.Ç. yararına BOZULMASINA, bu davalılar hakkındaki bozma biçimine göre öteki yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ilk bentet gösterilen nedenlerle davalılardan H.Ç. hakkındaki karar bölümünün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalılardan H.Ç.'ye yükletilmesine ve temyiz eden davalılardan A.Ç.'den (Ş. oğlu) peşin alınan harç 3.367.500.- lira ve diğer davalı A.Ç.'den (M. oğlu) peşin alınan harç 6.735.000.- liranın istekleri halinde geri verilmesine 23.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.