 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/1812
Karar no : 1995/2319
Tarih : 20.3.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıda bulunulmaktan doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:
Dava,kişilik haklarının yayın yoluyla ihlaline dayanan manevi tazminat isteminden ibarettir.
Davacı vekili müvekkilinin Demokrasi Partisi Diyarbakır Milletvekili olduğunu, davalıların sahibi ve sorumlu müdürü bulunduğu gazetenin.18.10.1993 günlü nüshasında " Nankörlük, 6 DEP Milletvekili İltica için Fransa'ya başvurdu" başlığı ile bir yazı yayınlandığını, bu haberin gerçekle ilgisi bulunmadığını, tamamen düzmece ve hayal
mahsulü olduğunu, aynı yazıda müvekkilinin nankörlükle de itham edildiğini bu yazının müvekkilinde derin bir üzüntü yarattığını ayrıca müvekkiline güvenen seçmenleri de olumsuz etkilediğini, böylece telafisi imkansız zararlara neden olduğunu ileri sürmüştür.
Davalılar vekili ise haberin gerçek, olduğunu.Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Cindoruk tarafından soruşturma açıldığını savunmuştur.
Anayasanın 23.maddesi uyarınca basın özgürdür. Bütün özgürlükler gibi basın özgürlüğü de sınırsız değildir. Bir haberin basın özgünlüğü sınırları içinde kalması öncelikle haberin gerçek olması ile mümkündür. O halde dava konusu yazıda yer alan iddianın doğru olup olmadığının tesbit edilmesi bu davada önem taşımaktadır.
Davalılar vekili her ne kadar yargılamaya, gelmemiş ise de cevap dilekçesinde haberin gerçek olduğunu ve bu konuda Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığınca soruşturma açıldığını ileri sürdüğüne göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 75/3.maddesi uyarınca mahkemece bu konudaki delillerin toplanıp- sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile haber sınırlarının aşılmadığından söz edilerek davanın reddedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/3/1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.