 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E:1994/8297
K:1995/655
T:31.01.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı dav acılardan N. Bekir P... ve Gülay P...'nin manevi tazminat istemlerinin reddine ayrıca davalılardan T... Genel Müdürlüğü hakkındaki davanın husumet yönünden reddine, 2.010.000.000 lira maddi ve manevi tazminatın 24.2.1991 olay tarihinden itibaren
yasal faiziyle birlikte diğer davalı A.E... Dağıtım Müessese Müdürlüğünden alınarak davacılardan Abdurrahman P...'ye velayeten N. Bekir P...'ye ödenmesine fazlaya dair manevi
tazminat isteminin reddine ilişkin hükmün davalılar avukatı tarafından duruşmasız, davacılar avukatı tarafından da duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı
gönderilmişti. Belli günde temyiz eden davacılar adlarına Avukat Sevim O... ile diğer taraf davalılar adlarına Avukat K. Sema T...'nin gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak temyiz
isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan,hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu.
1-Dosyadaki yazılara,kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere,delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine özellikle davalı Türkiye E...Kurumunun Türkiye E... Üretim İletim Anonim Şirketi vs TürkiyeE... Dağıtım-Anonim Şirketi unvanlı iki ayrı iktisadi
devlet teşekkülü şeklinde teşkilatlanması ile ilgili 12.3.1993 tarihli Bakanlar Kurulu kararının eki olan Kararınn geçici 3.maddesinde bu karar ile kurulan teşekküllerin yönetim organları yetkileri teşkil edilinceye kadar ilgili konularda mevcut yönetim organlarının yetkilerini kullanmaya devam edeceklerinin; bildirilmiş olmasına ve yönetim kurulu üyeliğine yapılan atamanın 22.4.1994 tarihinde yayınlanmasına karar tarihi olan 27.12.1993 tarihinde T... Genel Müdürlüğünün ve T... Adıyaman Müessese Müdürlüğünün hükmi şahsiyetinin devam etmesine göre davacıların 2 ve 3,davalıları 11 4 ve 5 nolu bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Borçlar Kanununun 47.maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri gözönünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır . Hükmedilecek bu para,zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu ulan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına gere belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarı mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hüküm bu konuda takdir hakkını kullanırken, ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan işte davacı Abdurrahman P...'nin beden gücü kaybı oranı dikkate alındığında bu davacı yararına hükmedilen 10.000.000 Tl manevi tazminat miktarı azdır. Hakkaniyete uygun bir miktara hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
3-Olay nedeniyle cismani zarara uğrayan çocuğun baba ve annesinin ruhsal sağlıkları bozulabileceğinden kişilik haklarında objektif bir eksilme meydana gelebilecektir. Bu nedenle BK nün 49.maddesine dayanarak manevi tazminat isteyebilirler. Olayda davacı çocuğun maluliyet durumuna göre davacı anne ve babasının kişilik haklarında objektif bir eksilmenin meydana geldiğinin kabulü gerekir. O halde davacı anne ve baba yararına BK nün 49.maddesi gereğince uygun bir miktarda manevi tazminata hükmetmek gerekirken bu davacıların manevi tazminat taleplerinin tümüyle reddedilmiş olması da bozma nedenidir.
4-Davacı Abdurrahman P... 11.11.1991 tarihli dava dilekçesinde uğradığı beden gücü kaybı nedeniyle iş görmezlik tazminatı,bakıcı gideri ve tedavi giderleri için toplam 2.000.000.000 TL nin tahsilini istemiştir. Mahkemece,davacının beden gücü kaybı nedeniyle uğradığı işgörmezlik ve bakıcı giderleri zararının hesabı için bilirkişi incelemesi yaptırılmış, bilirkişi raporunda beden gücü kaybı ve bakıcı giderleri zararı toplam 2.016.909.390 TL bulunmustur. Davacının tedavi giderleriyle birlikte 2.000.000.000 Tl istediği hesaba alınmaksızın yalnızca beden gücü kaybı ve bakıcı giderleri için 2.016.909.390 TL y e hükmedilmiş olması HUMK'nün 74.maddesine aykırılık oluşturduğundan karar bu nedenle bozulmalıdır.
5-Davalı T... Genel Müdürlüğü aleyhindeki davanın husumet nedeniyle reddedilmiş olmasına göre kendini vekille temsil ettiren bu davalı yararına her davacıdan 250.000 TL avukatlık ücretinin tahsiline karar verilmemiş olması, davacı Abdurrahman P...'nin 90.000.000 TL lik manevi tazminat talebi reddedilmiş olmasına göre davalı T... Adıyaman Elektrik Dağıtım Müessese Müdürlüğü yararına dava tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince davacı yararına hükmedilen miktarı geçmemek üzere nisbi tarife üzerinden avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması ve manevi tazminat talepleri reddedilen davacılar M. Bekir- P... ile Gülay P...'den ayrı ayrı 250.000 TL maktu avukatlık ücretinin alınarak bu davalıya verilmesine karar verilmemiş olması da kabul şekli bakımından bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın 2 ve 3 nolu bentlerde gösterilen nedenlerle davacılar ,4 ve 5 nolu bentlerde gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, tarafların öteki itirazlarının l nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davacılar yararına takdir edilen 750.000 lira duruşma avukatlık parasının davalılara ve davalılar yararına takdir edilen 750.000 lira duruşma avukatlık parasının da davacılara yükletilmesine ve taraflardan peşin alınan harçların istek halinde geri verilmesine 31.1.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
