 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/7028
K . 1994/11770
Tarih : 27.12.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 30.000.000 lira manevi tazminatın 24/8/19990 olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine fazla istemin reddine ilişkin hükmün davalı avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde temyiz eden davalı adına Avukat İ.Halil E... ile diğer taraftan davacı adına Avukat Hasan A...Dın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacının kişilik haklarına saldırı iddiasına dayalı manevi tazminat istemidir. Davacı davalının telefonla kendisine 24.8.1990 tarihinde tehdit ve hakaret ettiğini ayrıca hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak suçundan davalının kendisini C.Savcılığına haksız şikayet ettiğini yargılanıp beraat ettiğini davalının dava açılmasına sebebiyet verdiği gibi gerçek dışı isnatlarının günlük gazetelerde yayınlandığını ileri sürerek 100.000.000 lira manevi tazminat istemiştir.
Mahkemece davalının davacıya hakaret ve tehdit ettiği ayrıca Tan Gazetesinin 31 Ağustos 1990 günlü nüshasındaki yayından dolayı davalının davacının kişisel haklarına saldırıda bulunduğunu kabul ederek Borçlar Kanunun 44.maddesi uyarınca davacının müterafik kusuru da gözetilerek 30.000.000 lira manevi tazminatın 24.8.1990 gününden yasal faiz ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Davalının davacıyı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak gücünden C.Savcılığına şikayetinde şikayetin haksız olmadığı davalının yasal şikayet hakkını kullandığı Ankara 15.Asliye Hukuk mahkemesinin Esas 1991/320-Kara r 1994/44 sayılı itirazın iptaline ilişkin kararı ile saptanmıştır. Şikayetin haksız olmamasına T.. Gazetesindeki yayının da bu şikayetin sonucu olmasına ve davalıdan kaynaklandığı anlaşılmamasına göre manevi tazminat kapsamı belirlenirken bu konulardan dolayı manevi tazminata hükmedilmemesi gerekir. Mahkemenin sadece davalının davacıya hakaret ve tehdit fiillerinden dolayı manevi tazminat takdiri gerekir. Bu yön gözetilmeden manevi tazminat miktarının belirlenmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı vekili 100.000.000 lira manevi tazminat istemiş 30.000.000 lira manevi tazminata hükmedilerek 70.000.000 liralık istek reddedilmiştir. Dava gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret tarifesinin 11/2.maddesi gereğince reddedilen kısım için davalı yararına tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret davacı için takdir olunan ücreti geçemez. Bu nedenle davalı yararına davacıya verilen kadar nisbi avukatlık ücreti verilmek gerekirken maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2 ve 3 nolu bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının sair temyiz itirazlarının 1 nolu bentdeki nedenlerle reddine ve davalı yararına takdir edilen 750000 lira duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/12/1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
