 |
T.C.
YARGITAY
Onsekizİnci Hukuk Dairesi
E. 1992/3531
K. 1992/4741
T. 28.5.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAT MÜLKİYETİ
KİRACİNIN KAT MALİKLERİ ALEYHİNE DAVA AÇMASI
GÖREV
ÖZET Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri, kiracıya kat malikleri aleyhine böyle dava açmaya izin vermemektedir.
Kat Mülkiyeti Kanununun hakimin müdahalesine ilişkin 33.maddesi yalnız kat maliklerine mahkemeye müracaat hakkını verdiğinden, taraflar arasındaki bu uyuşmazlık, Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri dairesinde çözümlenebilecek ve müddeabihin miktarına bakılmaksızın sulh Mahkemesinde görülecek davalardan olmadığı cihetle, yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Dava, niteliği itibariyle kiracı ile kiralayan arasında kira akdine dayalı bir uyuşmazlığa ilişkin olup Borçlar Kanununun bu konudaki hükümlerine göre ve genel görev kuralları dairesinde çözümlenmelidir.
(634 s. KMK. m. 33)
Dava dilekçesinde; davacı, oturduğu dairenin kat kaloriferinin bağlanmasına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı kiracı açtığı bu dava ile, bağımsız bölümünde kira akdin dayanarak oturduğu davalı kat malikinin, kat mülkiyetine tabi binanın kat malikleri kurulunun ferdi ısınmaya geçilmesine ilişkin kararına rağmen bağımsız bölümde kat kalorifer tesis etmediğinden, tesisatın kendisi tarafından yapılmasına, ancak giderlerin kira parasından mahsup edilmesine izin verilmesini istemiş olup, mahkemece dava kabul edilerek o yolda hüküm tesis edilmiştir.
Mahkemece uygulandığı bildirilen Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri kiracıya kat malikleri aleyhine böyle bir dava açmaya izin vermemektedir. Kat Mülkiyeti Kanununun hakimin müdahalesine ilişkin 33. maddesi yalnız kat maliklerine mahkemeye müracaat hakkını verdiğinden, taraflar arasındaki bu uyuşmazlık, Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri dairesinde çözümlenebilecek ve mümddeabihin miktarına bakılmaksızın Sulh Mahkemesinde görülecek davalardan olmadığı cihetle, yazılı. olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Dava, niteliği itibariyle kiracı ile kiralayan arasında kira akdine davalı bir uyuşmazlığa ilişkin olup Borçlar Kanununun bu konudaki hükümlerine göre ve genel görev kuralları dairesinde çözümlenmelidir.
Bu nedenle mahkemece, öncelikle davanın değeri dikkate alınarak görevli olup olmadığı belirlenmeli ve yukarıdaki hususlar gözönünde bulundurulmak suretiyle, dava nitelendirilerek hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
