 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E. 1991/3135
K. 1992/6953
T. 25.5.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
MANEVİ TAZMİNAT
ÖZET BK.nun 49. maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilebilmesi için kişinin "şahsi menfaatlerinin" zarar görmesi gerekir. Olayda zarar, davacıların mal varlığında gerçeklemiş olup mahkemece şahsi menfaatlerin nasıl zarargördüğü de gerekçelendirilmemiştir. 0 halde, mahkemenin BK.nun 49. maddesinin unsurlarını gözetmeden davacılar yararına manevi tazminata hükmetmesi hatalıdır.
(818 s. BK. m. 49)
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 5.785.664 lira maddi ve manevi tazminatın 21.9.1988 dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerektir.
2- Mahkeme, davalıların yaptıkların kazı ve hafriyat sırasında yıkılan bina duvarı nedeniyle 'davacılar yararına manevi tazminata hükmetmiştir. BK. nun 49. maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilebilmesi için kişinin "şahsi menfaatlerinin" zarar görmesi gerekir; olayda zarar, davacıların mal varlığında gerçekleşmiş olup mahkemece şahsi menfaatlerin nasıl zarar gördüğü de gerekçelendirilmemiştir. 0 halde mahkemenin BK.nun 49. maddesinin unsurlarını gözetmeden davacılar yararına manevi tazminata hükmetmesi hatalı olup hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ Temyiz olunan kararın yukarıda 2, bendde gösterilen nedenle BOZULMASINA, öteki itirazların 1. benddeki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 25.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.