 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1991/118
K: 1992/4051
T: 23.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava tapu sicili tutulmasından doğan zararın tazmini isteğine ilişkindir. Davalı Devlet, tapu sicilinin tutulmasından doğan zaradan Medeni Kanunun 917. maddesine göre sorumludur. (Objektif sorumluluk)
Davacılar tapu sicilinde malik gözüken kişiden ve sicile güvenerek taşınmaz satın aldıklarını; ancak satışı yapan kişinin gerçek maliki olmadığı ve sahte mirasçılık belgesi oluşturarak kaydı üzerine geçirdiği anlaşıldığından taşınmaz mahkeme kararı ile gerçek maliklerine iade edildiğini zararlarının tazminini istemişlerdir.
Mahkeme "zararın tapu sicilinin tutulmasından değil, satış sözleşmesinden kaynaklandığı" gerekçesiyle isteğin reddine karar vermiştir.
Davacılar taşınmazı tapu siciline güvenerek gerçek maliki olduğu görünen kişiden satın almışlardır. Devlet tapu siciline gerçek olmayan mirasçılık belgesiyle gerçekte malik olmayan bir kişi adına tescil yapmasaydı bu zarar gerçekleşmeyecekti. Bu nedenle zarar ile tapu sicilinin tutulması arasında uygun illiyet bağı vardır. Devlet, objektif sorumlu olduğuna göre sicilin bu şekilde düzenlenmesinde kusurun olmamasına da sonucu etkili değildir.
O halde mahkemenin Medeni Kanunun 917. maddesini hatalı değerlendirerek hüküm kurması yasaya aykırı olup hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle davacılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23.3.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.