 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1990/4315
K: 1991/3753
T: 25.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan birleştirilen tazminat davaları üzerine yapılan yargılamaları sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1987/90 esas sayılı dava yönünden; 2.978.250 lira tazminatın, birleştirilen 1987/91 esas sayılı dava yönünden; toplam 16.060.000 lira maddi ve manevi tazminatın, birleştirilen 1987/93 esas sayılı dava yönünden; 2.238.983 lira tazminatın 10.12.1986 olay tarihinde yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara payları oranında ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı şirket avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı Aysel, trafik kazasında kocasının ölümü ile 19 yaşında çocuksuz olarak dul kalmıştır. Mahkeme, davacının % 25 evlenme şansı olacağını kabul eden bilirkişi raporunu esas alarak hüküm kurmuştur.
Oysa, evlenme şansı ve oranının belirlenmesi, özel ve teknik bilgiyi gerektirmeyen bir değer yargısına bağlıdır. Medeni Kanunun 4. maddesi, takdir hakkını hakim tarafından hakkaniyete uygun olarak kullanılacağını kabul etmiştir. Bu nedenle, evlenme şansının ve oranının özellikle yaş, mizaç, sosyal koşul, yerel ortam, aile bağları, sağlık, fiziki görünüş, iktisadi durum, evlenme isteği gibi faktörler gözönünde tutularak hakim tarafından belirlenmesi zorunludur. Hakim, ancak görev yaptığı çevreye yabancı ise dul olan kişilerin tekrar evlenebilme olanakları ile ilgili örf ve adeti, sosyal çevreyi yerel bilirkişi aracılığı ile tesbit edebilir. Buna rağmen somut olayda kişinin evlenme şansı olup olmadığı, varsa oranının belirlenmesi için yukarıda belirtilen hususlara göre nitelendirme yapmak hakimin görevidir.
Olayımızda, böyle bir inceleme yapılmadan ve davacımızın yaşı ve çocuksuz olması gözönünde tutulmadan % 25 evlenme şansının kabul edilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, evlenme şansının tüm olgular gözetilerek tayin edilip sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ikinci bentde gösterilen nedenle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının birinci bentde gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 25.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.