 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1990/3167
K: 1991/3957
T: 29.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, kendisine ait olup yine trafikte kendi adına kayıtlı bulunan aracını davalı oğlu Tahsin A. tarafından muvazaa suretiyle Cengiz K.'ya borçlanılmak suretiyle icraen satışının sağlandığından ve söz konusu satışın kesinleştiğinden bahis ile bedeli olan 5.000.000 liranın adı geçen davalıdan tahsilini istemiştir. Mülkiyet konusunda mahkemece dinlenen tanıklardtan bir kısmı aracın davacıya ait olduğunu., bir kısmı da davalı tarafından satın alındığını ifade etmişler ve mahkeme davalı tanıklarının beyanına itibar ederek istemin reddine karar vermiştir. Oysa ortada davacı adına olan ve mülkiyete karine teşkil edebilecek nitelik taşıyan bir trafik kaydı vardır. Hakiki malikin davalı olmasına rağmen kaydın davacı adına yapılmasını haklı gösterebilecek bir sebep de öne sürülmemiş ve kanıtlanmamıştır. Öte yandan davacı tarafından açılan ve 986/742 esas sayılı ihalenin feshi davasında, davalıdan alacaklı olan ve icra takibi yoluyla aracın satışını sağlayan Cengiz K. verdiği 12.1.1987 tarihli dilekçede " aslında davalı Tahsin A.'den hiç bir alacağı olmadığını, onun talebi üzerine kendisine verdiği 2.500.000 liralık bonoyu alarak icra takibine giriştiğini ve davalının o sıralarda zina suçundan tutuklu bulunan davacı babasını cezalandırmak amacıyla bu yolda hareket ettiğini açıkça ifade etmiştir. Mevcut tüm bu veriler birlikte değerlendirildiğinde davanın kabulü cihetine gidilmesi gerekirken bazı düşüncelerle ve takdirde hataya düşülerek yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA- 29.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.