 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1990/2762
K: 1991/1003
T: 12.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıda bulunulmaktan doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün davacı avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, davalı tarafça yapılan gazete yayınından kişilik haklarına saldırıldığını bildirerek manevi tazminata ve yayına karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, manevi tazminat koşullarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, bir ekonomi profösörüdür. Bir sınav sırasında gözetmenin yanlış yerde durması üzerine çıkan tartışmayla hoş olmayan olaylar zinciri gelişmiştir. Bu olayda yansıtılırken profesörün bilimsel yanı (ağır eleştiri sınırları çok aşılarak) küçültülmüş ve aşağılanış; okuyucu gözünde çok basit kişilikli biri gibi tanıtılmaya çalışılmıştır. Prefesörün bilim kapasitesi ile olay arasında bağlantı yoktur. Olay, aşağılanmaya vesile yapılmıştır. Giderek yazının bir başka bölümünde davacının öğrencilerini sınıf geçirtmek için kitaplarını satın almaları bakımından onlara baskı uyguladığı savında bulunulmuştur. Üst düzeye kadar ulaşmış (profesörlük makamına gelebilmiş), seçkinler arasına katılmaya hak kazanmış ve onu sürdürebilen bir kişiye böyle bir olayın yakıştırılması, onun kişilik haklarına saldırı oluşturur.
Anılan yönler üzerinde durulmaksızın davanın reddi, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temiyz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 12.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.