 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1990/185
K: 1990/10875
T: 24.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki haksız eylemden doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 680.886 liranın 15.5.1982 olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya ödenmesine fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı idare avukatı tarafından temyzi edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, davalıların ceza mahkemesinde mahkum oldukları haksız eylemi sonucu zarar gördüğünü, belirterek 899.980 lira tazminat ile 213.746 lira işlemiş faizin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Mahkeme, davacının gerçek zararının 680.886 lira olduğunu belirterek bu miktara hükmetmiştir.
Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki delil ve belgelere göre davalıların Balıkesir Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.12.1983 gün ve 1983/26-199 sayılı kararı ile aynı eylem nedeniyle mahkum oldukları ve TCK.nun 202/1. maddesi uyarınca idare zararı olan 907.847 liranın da davalılardan alınmasına karar verildiği kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır. Böylece aynı konuda taraflar arasında daha önce bir hüküm kurulmuştur.
Dava konusu uyuşmazlığın daha önce bir kesin hükümle çözümlenmemiş olması dava şartlarındandır. Aynı dava konusu hakkında aynı taraflar arasında aynı dava sebebine dayanarak daha önce dava açılmış ve verilen hüküm kesinleşmiş ise, artık o konu, kesin hükmün varlığı sebebiyle yeni bir dava konusu yapılamaz. Mahkemece bu husus, görevi gereği kendiliğinden (re'sen) gözönünde tutulmalıdır. Bu durum, kamu düzeni ile ilgili olduğundan aleyhe bozma yasağı ilkesi de uygulanmaz
Somut olayda, davacının zararı daha önce verilen ve kesin hüküm halini alan bir kararla hüküm altına alınmış bulunduğuna göre istemin reddi biçiminde hüküm kurulmak gerekirken kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 24.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.