 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1990/12956
K: 1991/700
T: 04.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı zamanaşımı yönünden davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacılar, Petrol Ofisi bayiinden aldıkları gazyağının tutuşturucu olarak kullanıldığı sırada meydana gelen patlama sonucu yakınlarının öldüğünden bahisle 18.9.1985 gününde Petrol Ofisi Genel Müdürlüğüne yönelttikleri bu davada maddi ve manevi tazminat istemişlerdir. Mahkemece, olayın 1.11.1982 de vukubulduğundan ve davanın Borçlar Kanunun 60/1. maddesinde öngörülen bir yıllık zamanaşımı süresi geçirilerek açıldığından bahisle davalı idarenin zamanaşımı savunması kabul edilerek bu yönden dava reddedilmiştir.
Oysa Borçlar Kanununun 60/1. maddesi hükmüne göre bir yıllık zamanaşımı süresi zarara ve faile ıttıla tarihinden işlemeye başlar. Dosyada mevcut Rize Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.1987 gün ve 1983/11-120 sayılı ilam suretinden (bu olay üzerine petrol bayileri hakkında ölüme sebebiyetten dava açıldığı ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Kimya Bölümü öğretim üyelerinden müteşekkil bilirkişi heyetinden verilen 17.2.1987 günlü ve müteakıben alınan 4.8.1987 ve 18.10.1987 günlü raporlardan haklarında kamu davası açılan bayilerin kusurlarının olmadığı, Petrol Ofisi Genel Müdürlüğünün imalat hatasından olayın kaynaklandığı ve bu nedenle sanıkların beraatine karar verildiği) anlaşılmaktadır. Aynı davada müdahil olan davacılardan Muazzez Ö. ve yakınları o raporları ve ceza mahkemesi kararı üzerine olayın davalı idarenin imalat hatasına dayandığını (başka bir anlatımla failin davalı idare olduğunu) ancak öğrenmişlerdir. Şimdiki dava ise 18.9.1985 gününde açılmıştır. Bu maddi bulgular ve Borçlar Kanunun 60/1. maddesinde öngörülen faili öğrenme tarihi esas alındığında davada zamanaşımı süresinin geçmediği bir gerçektir. O halde, mahkemece, zamanaşımı savunması reddedilerek işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken; davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştr.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA, 4.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.