 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/8087
K: 1990/2740
T: 29.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Dava düzenleme suretiyle tanzim edilen cihaz senedine dayanmakta olup husumet bu senette taahhüt altına giren ve davacının kocası V.'nin baba ve anası olan davalılara yöneltilmiştir. Dava dilekçesi davalılara 23.7.1988 tarihinde tebliğ edilmiş, davalılar 30.9.1988 tarihinde davaya cevap vermişlerdir. Bu cevapta davanın reddine karar verilmesi istenilmekle beraber zamanaşımı def'i ileri sürülmemiştir. Davalılar daha sonra 21.12.1988 günlü oturumda ikinci bir dilekçe vererek (zamanaşımı vardır) demek suretiyle savunmalarını genişletmişlerdir. Ancak davacı vekilinin belirtilen oturumdan sonra fakat aynı gün bir dilekçe vererek başlangıçta ileri sürülmeyen zamanaşamı def'ini kabul etmediklerini, esasen bunun davanın genişletilmesi niteliğinde olduğunu söylemiştir. Mahkemece davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Oysa Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 202. maddesi hükmüne göre davalı cevap dilekçesinde bütün iddia ve savunmalarını birlikte bildirmeğe mecbur olup bunu hasmına tebliğ ettirdikten sonra onun muvaffakati olmaksızın savunma sebeplerini genişletemez. O halde süresinde olmıyan ve karşı konulan zamanaşımı def'inin reddine karar verilip işin esasının incelenmesi gerekirken davanın zamanaşımı yönünden reddine karar verilmiş olması usule aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29.3.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.