 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/7764
K: 1990/2107
T: 09.03.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası üzerine yapılan yagrılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 2.468.640 liranın 27.8.1987 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılardan M.G.'inin avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında temyiz
itirazlarının reddi gerekir.
2 - Dava trafik kazası dolayısıyla araçta husule gele hasardan mütevellit zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Davacı Belediye kendi aracını kullanan davalı Y.K. ile diğer aracın sürücüsü M.G.'yi birlikte dava ederek zararının davalılardan müteselsilen tahsilini istemiş; hükmü dayanak kılınan kusur bilikişi raporunda davalı M.G.'nin % 75 ve davacının şoförü olan diğer davalı Y.K.'nın ise % 25 oranında kusurlu bulundukları tesbit edilmiştir. Mahkemece istem gibi müteselsilen ödetme kararı verilmiştir. Oysa davalı
Y.K.'nın kullandığı ve olaya karşıan aracın isleteni olan davacı belediye kendi şoförünün kusurun uyüklenme durumundadır. Bu nedenle davalı M.G. davacı belediyeye karşı ancak % 75 olan kusur uoranına isabet eden zarardan sorumludur. Mahkemenin buna rağmen davalı M.G.'yi zararın tamamından sorumlu olacak şekilde tazminatla sorumlu tutmuş bulunması bozmayı gerektirmiştir.
3 - Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 389. maddesi, verilen karar ile iki tarafa tahmil ve bahşedilen vazife ve hakların şüphe ve tereddüdü mucip olmayacak şekilde gayet sarih ve açık yazılmasını amirdir. Mahkemenin, tazminatın müştereken veya müteselsilen davalıladan alınıp davacıya ödenmesi şekilndeki tereddüdü mucip kararı da kabul şekli bakımından usule aykırı olup
bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2 ve 3 nolu bendlerde göterilen nedenlerle BOZULMASINA, öteki itirazların ise birinci benddeki nedenlerle reddine peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 9.3.1990 gününde oybirilğiyle karar verildi.