 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/4599
K: 1989/8722
T: 14.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma birleştirilen tazminat davaları üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1987/94 Esas sayılı dava yönünden; 785.850 liranın ve birleştirilen 1988/321 Esas sayılı dava yönünden 1.341.144 liranın 4.1.1987 olay tarihinden itibaren yasal faizleriyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Birleştirilerek görülen her iki dava aynı trafik kazasından doğma tazminat istekleridir. Davalıya ait kendisinin kullandığı araç 4.1.1987 tarihinde davacının aracına çarpıp hasara uğratmıştır. Davacı bu davayı açmazdan önce mahkemeye başvurarak hasarın ve bunun kaç lira ile giderilebileceğinin, ayrıca araçta oluşan değer kaybının tesbitini istemiştir. Delil tesbiti dosyasında düzenlenen 7.1.1987 günlü bilirkişi raporunda yenisi ile değişecek olan parçalar 30 kalem halinde ayrı ayrı sayılmış ve bunların değerlerinin fatura ile belirlenebileceği açıklanmıştır. Ayrıca tavan ve direğin onarılması mümkün olacağı belirtildikten sonra gerekli işçilik ücretleri, kaporta için 400.000 lira, döşeme için 60.000, elektrik tesisatı için 40.000 lira ve onarım için 40.000 lira olarak gösterilmiş ve 250.000 lira değer kaybedeceği, bir ayda onarılabileceği de açıklanmıştır. Dava dilekçesinde bu rapora dayanılmış ve tesbit edilen hasar durumuna göre parça bedeli olarak 435.850 lira, onarım süresi bir ayda kazanç kaybı olarak 150.000 ve değer kaybı olarak da 200.000 lira ki toplam 785.850 liranın ödetilmesi istenilmiştir. Yargılama sırasında hesap yönünden Adli Tıp Kurumuna başvurulmuştur. Hükme dayanak tutulan Trafik İhtisas Dairesince verilmiş 23.2.1988 günlü raporda değişecek parça bedelinin talep olunandan fazlaya çıkarıldığı görülmektedir. Oysa dava açılırken fazlasını isteme haklı saklı tutulmuş olsa bile delil tesbiti dosyasındaki bilirkişi raporu aynen benimsenip parçaların değerleri belirlenmek suretiyle toplam 435.850 liranın tahsiline karar verilmesi istenilmiştir. Bu durumda mahkemece davacının parça yönünden sınırlayıcı kabul ve isteği gözönünde tutularak HUMK.nun 74. maddesi hükmü karşısında daha fazlasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemiş olması bozmayı gerektirir.
2 - Davanın tazminata ilişkin olması karşısında ilam harcının % 010 üzerinden alınması gerekirken % 030 üzerinden hesaplanması da Harçlar Kanununa ekli tarife hükümlerine aykırıdır.
3 - (...)
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 1 ve 2. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 14.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.