 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/453
K: 1989/3891
T: 25.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı her üç davalıdan da ayrı ayrı birer milyon lira maddi, dörtyüzbiner lira manevi tazminat olmak üzere toplam 4.200.000 lira tazminat isteminin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı Mehmet B. ve diğer davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir yolsuzluk görülmemesine, özellikle bina sahibi olan davalı Mehmet B. ile diğer davalı Türkiye Elektrik Kurumunun personeli bulunan Muharrem B., ceza mahkemesinde tedbirsizlikle yaralanmaya sebebiyet verme suçundan hüküm giydiklerine, niteliği itibariyle bu hüküm hukuk hakimini bağlayacağına, tazminat davasında alınan bilirkişi raporu ile de bu davalıların kusurlu olduklarının anlaşılmasına, esasen onların sorumluluklarının Borçlar Kanununun 58. maddeleri hükmüne dayanmasına göre Türkiye Elektrik Kurumu ile Mehmet B.'nın temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davaya konu olan olay, davalı Mehmet B.'ya evin balkonunda yediği yemiş çekirdeklerinin artıklarını sokağa atmaya kalkıştığında yakın olan yüksek gerilim hatı ile temasa geçmiş olması ile davacının yaralanmış bulunmasından ibarettir. Dava dilekçesinin 3 numaralı bendinde her an kaza yaratabilecek belediyenin de kusurlu olduğu ileri sürülmektedir. Oysa yapılmış olan bir binaya iskan ruhsatı verme işi belediyelere yasa ile yükletilmiş bir kamu görevidir. 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanununun 2. maddesinin (b) bendi hükmüne göre böyle bir idari işlemin yapılmış olmasından ötürü hakları muhtel olanlar tarafından açılacak tam yargı davasına idari yargı yerinde bakılması gerekir. Öte yandan HUMK.nun 74. maddesi hükmüne göre idari yargı yerinin görevine giren dava veya iş kendisine arzolunan mahkeme bu konuda görevine giren dava veya iş kendisine arzolunun mahkeme bu konuda bir itiraz olmasa bile davanın her safhasında kendiliğinden görevli olmadığına karar vermekle yükümlüdür. O halde davalı belediye yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken o açıdan da işin esası incelenip sonuçta mahkumiyetine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın davalılar Türkiye Elektrik Kurumu Genel Müdürlüğü ile diğer davalı Mehmet B.'ya ilişkin bölümünü 1. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, diğer davalı Isparta Belediyesine ilişkin bölümünün 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA 25.4.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.