 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/3902
K: 1989/8195
T: 26.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki istihak davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulü ile altın zincire dizilmiş 7 adet altından oluşan gerdanlığın mevcutsa aynen, değilse değeri olan 900.000 liranın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : Dava boşanan eşler arasında eşya isteğine ilişkindir. Davacı erkek, davalı kadına nişan hediyesi olarak vermiş bulunduğu altın zincire dizilmiş yedi adet altından oluşan gerdanlığın geri verilmesini istemektedir. Mahkemece deliller toplandıktan sonra taraflar birbirlerine verdikleri eşyayı geri aldıkları halde yalnız bu gerdanlık davalıda kaldığından söz edilerek davanın kabulü yönüne gidilmiştir.
Oysa Borçlar Kanununun 237. maddesi hükmüne göre bağışlayanın bir şeyi bağışlanana teslim etmesi ile elden bağışlama vücut bulur. Her ne kadar davaya konu edilen gerdanlık davalıya nişanlısı tarafından verilmiş ve Medeni Kanunun 86. maddesi hükmünce nişanın bozulması halinde nişanlılardan her biri diğerine verdiği hediyeyi geri isteme hakkına sahip ise de; nişandan sonra nikah gerçekleştiğinden gerdanlık artık davalının malvarlığına girmiştir. Ortada bağışlamadan dönülmesini gerektirecek bir nedenin varlığı da ileri sürülmemiştir. O halde davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü yönüne gidilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 26.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.