 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/2112
K: 1989/6463
T: 14.09.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1.000.000 lira manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesiüzerine (...) gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı Ankara'da yayınlanan Ulus Ankara Gazetesinin 19.11.1987 günlü sayısında gerçek dışı haberle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu ileri sürerek 10.000.000 lira manevi tazminatın davalılardan ayrı ayrı ve zincirleme sorumlu olmak üzere tahsilini istemiş; mahkemece 1.000.000 lira manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
1 - 5680 sayılı Basın Kanununun 16. maddesinin 1. bendine göre sorumluluk "mevkutelerle işlenen suçlarda suçu vücuda getiren yazıyı yazan veya resmi yapan kimse ile beraber bu mevkutenin sorumlu müdürüne terettüp eder." Bu madde gereğince mevkuteler ile işlenilen suçlardan "eser sahibi" ile "sorumlu müdürün" birlikte sorumlu olması benimsemiştir.
Yine Basın Kanununun 17. maddesi gereğince "Basın yoluyla işlenen suçlardan doğacak maddi ve manevi zararları cezaen mesul olanlarla birlikte cezaen mesul edilemeyen hallerde mevkutelerde sahibi ve mevkute olmayanlarda naşiri müteselsilen tazmin ile mükelleftirler..".
Bu şekilde kanun, 16 ve 17. maddelerinde gelerek ceza, gerek hukuk işlerinde husumetin kime yöneltileceğini açıkça belirtmiştir. Mahkemenin bu yolda bir araştırma ve inceleme yapmadan tüm davalıları müteselsilen sorumlu tutması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2 , Diğer yandan, karar başlığında davalı olarak yukarıda 1 no.lu bentte gösterilen nedenler gözönünde tutulmadan (Ulus-Ankara Gazetesi) nin gösterilmiş olması da usul ve yasaya aykırıdır.
3 - (...)
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 1 ve 2 no.lu bentlerde gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, (...) 14.9.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.