 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/1722
K: 1989/2351
T: 15.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki faydalı giderlerden dolayı alacak davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 716.700 lira faydalı masraf karşılığını davalılardan alınarak davacıya ödenmesine, fazla isteğin reddine ilşikin hükmün süresi içinde davalılardan Hatice Ç. ve Firdevs Y. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - (...)
2 - Dava taraflar arasında ortak olan taşınmaz mal üzerinde davacı paydaşın bina yapmak suretiyle katlandığı giderlerin davalı paydaşlardan alınması isteğine ilişkindir. Katlanılan giderler, ufak tefek giderlerden bulunmadığına ve taşınmaza davacı tarafından bina yapıldığına göre davalıların malvarlığında gerçekleşen artışa ilişkin uyuşmazlığın Borçlar Kanununun 61. ve sonraki maddeleri uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir. Haksız iktisap hükümlerince davalıların mal varlıklarındaki artış ise, ancak paylılığın giderilmesi yoluyla yapılan satış sonunda elde edilen gerçek değer ile uyuşmazlık konusu giderlere katlanılmamış olması durumunda paylılığın giderilmesi gününde taşınmazın aynı biçimde satılmış olması halinde elde edilecek değer olarak bilirkişinin bulacağı değer arasındaki fark ile giderlere katlanıldığı gündeki sürüm değerine göre ödenen tutarından hangisi az ise ondan ibarettir. O halde açıklanan esaslar gözönünde tutulmadan yapılan binanın dava günündeki değeri esas alınarak verilen karar bozulmalıdır.
3 - Ortaklığın giderilmesi kararıyla satılan taşınmazda davacı da ortaktır; bu nedenle davalıların sorumluluğu kendi payları oranındadır. Mahkemenin bu hissedarlık durumu ile haksız iktisap kurallarını gözetmeden binanın tüm değerinden davalıları eşit olarak sorumlu tutması yasaya aykırıdır. Hüküm bu nedenle de bozulmalıdır. Mahkemece yapılacak iş ikinci bentte göisterilen şekilde değer belirlenmesi yaptıktan sonra davalıların paylarına düşeni hükmü altına almaktan ibarettir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın iki ve üç numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA 15.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.