 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1989/10262
K: 1989/5197
T: 14.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı zamanaşımı nedeniyle davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : Davacılar, davalı PTT idaresine ait telefon direğinin 29.8.1984 tarihinde devrilmesi sırasında yakınlarının ölmesi nedeniyle 19.12.1985 gününde davalı idare aleyhine maddi ve manevi tazminat istemi ile işbu davayı açmışlar, davalı vekilince zamanaşımı savunmasında bulunulmuş, mahkemece Borçlar Kanununun 60/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık zamanışımı süresinin geçtiğinden ve davalı idare hakkında uzamış (ceza) zamanaşımı süresinin uygulanamayacağından sözedilerek dava zamanaşımı nedeniyle reddedilmiştir.
Oysa, davaya konu olay nedeniyle davalı idarenin istihdam ettiği şahıs hakkında TCK.'nun 455. maddesine göre ölüme sebebiyetten ceza davası açıldığı ve bu dava henüz devam etmekte iken davalı idare hakkındaki tazminat davasının açılmış olduğu ve ceza davasının 7.7.1986 da sonuçlandığı anlaşılmakta olup, TCK.'nun 465. maddesi hükmüne göre davacılar ceza davası devam ettiği süre içinde o davada müdahil olup davalı idareden tazminat istemeleri mümkündür. Davacıların ceza davası devam ederken hukuk mahkemesinde bu davayı açmış olmaları karşısında olayda zamanaşımı süresi geçmemiştir. Mahkemenin bu maddi ve hukuki esasları gözetmeden davayı zamanaşımı nedeniyle reddetmesi yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14.6.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.