 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1988/7505
K: 1988/10477
T: 06.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı sabit olmayan davanın reddine ilişkin hükmün davacı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Davacı, vekili olarak hareket ettiği bir davada davalının kendisine hakarette bulunduğunu bildirerek manevi zararının ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davalının sözlerinin savunma hududu içinde kaldığı ve Borçlar Kanununun 53 üncü maddesi gereğince mahkemenin ceza davasındaki mesuliyeti ilişkin hükümlere bağlı olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Oysa davalı aynı olay nedeniyle Ankara Gölbaşı Asliye Ceza Mahkemesinin 25.11.1987 gün, 1987/80 Esas, 1987/130 Karar numaralı kararıyla Türk Ceza Kanununun 266/3 üncü maddesi gereğince cezalandırılmış ve bu karar kesinleşmiştir. Diğer deyişle hukuka aykırılık ve davalının kasta varan kusuru sabit olmuştur. Mahkemenin bu yönleri gözetmeksizin davanın reddine karar vermiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 6.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.