 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1988/391
K: 1988/1655
T: 22.02.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davaları üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1980/308 esas sayılı dava yönünden; destek tazminatı isteğiyle manevi tazminata dair fazla isteğin reddine ve 100.000 lira manevi tazminatın 12.1.1980 tarihinden itibaren % 5; 19.12.1984 tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalı A. Olcay'dan alınarak davacı Mualla'ya ödenmesine, 1980/1094 esas sayılı dava yönünden; cenaze masrafı ve manevi tazminat olmak üzere toplam 230.000 liranın davalı A. Olcay'dan alınarak davacı Şadiye, Ersan ve Z. Esin'e ödenmesine, davacıların fazla manevi tazminat istemi ile destek tazminatı isteğinin reddine, 1980/177 esas sayılı dava yönünden; maddi tazminat istekleri ile fazlaya dair manevi tazminat isteminin reddi ile toplam 80000 lira manevi tazminatın dava tarihinden itibaren % 5; 19.12.1984 tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalı A. Olcay'dan alınarak davacılar Şerif ve Emine'ye ödenmesine 1982/3 esas sayılı dava yönünden ise; davalılar Ş. Yüksek, Ersan ve Z. Esin hakkında açılan davanın husumet yönünden reddine, cenaze gideri; manevi ve destek tazminatı olmak üzere toplam 952,408 liranın 12.1.1980 tarihinden itibaren % 5, 19.12.1984 tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalı A. Olcay'dan alınarak davacılar Hatem, Serap ve Fatma'ya ödenmesine davacıların fazlaya dair isteklerinin reddine ilişkin hükmün davacı-davalı Ersan Ş. Yüksek ve Z. Esin avukatı tarafından duruşmasız, davalı A. Olcay avukatı tarafından da duruşma istekli olarak temyiz edilmesi; temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davacıların tüm, davalıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 , Dava, kullandığı araçla desteklerinin kullandığı araca çarparak desteklerinin ölümüne neden olan davalılardan maddi ve manevi zararlarının tazminine ilişkindir. Davalılardan A. Olcay, birleştirilerek görülen 1980/308 ve 1980/177 esas sayılı dosyalarda süresinde verdiği cevap layihası ile kendi aracınında hasara uğradığını ve yaralandığını bildirerek maddi ve manevi zararı için takas ve mahsup def'inde bulunmuştur.
Mahkeme, bu dosyalarda davacı lehine hükmedilmiş bir maddi tazminat bulunmadığından bahisle takas ve mahsup def'inin reddine karar vermiştir.
Borçlar Kanununun 118. maddesinin 1. fıkrası hükmünce "iki şahıs karşılıklı bir miktar meblağı veya yekdiğerine mümasil başka malları birbirine borçlu oldukları takdirde, her iki borç muaccel ise iki taraftan herbiri borcunu alacağı ile takas edebilir". Görüldüğü gibi maddede tasa edilecek alacakların aynı neviden olması öngörülmemiştir. Diğer deyişle maddi tazminata ilişkin bir alacağın, manevi tazminata ilişkin bir alacakla takas ve mahsubunu engelleyen bir hüküm yoktur (Bkz. F.N. Feyzioğlu, Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, İstanbul - 1977, C: ll, S. 497). Kaldıki olayda takas ve mahsup def'inde bulunan A. Olcay manevi tazminat talebinde de bulunmuştur.
Takası kabil olmayan alacaklar BK.nun 123. maddesinde gösterilmiştir. Davada öyle bir durum da mevcut değildir.
O halde bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün iki nolu bentte gösterilen nedenle A. Olcay yararına (BOZULMASINA), davacıların tüm ve davalının sair itirazlarının bir nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalı A. Olcay'dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 22.2.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.