DAVA : Taraflar arasındaki haksız eylemden doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 2.700.000 lira maddi ve manevi tazminatın olay tarihi olan 29.5.1984 tarihinden, 19.12.1984 tarihine kadar % 5, bu tarihten sonra % 30 yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine manevi tazminata dair fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:

 

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazllarının reddi gerekir.

2 - Dava, destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir. Mahkemece ücret artışının % 10, iskontonun ise % 5 olarak kabul edilip, düzenlenen hesap bilirkişi raporu hükme esas alınmıştır.

Türkiye'nin bugün içinde bulunduğu ekonomik konjonktür, ücret artışının muayyen bir seviyeden sonra durduğu ve bir yıllık mevduat faizinin ulaştığı düzey ülke gerçekleri, milli gelirdeki artış ve bu artışlardan çalışanlara ayrılabilen pay oranları gibi unsurlar ve ücret artışlarıyla iskonto oranı arasında bulunması gereken vve Yargıtay'ca yıllardır uygulanan denklik kuralı karşısında, bilirkişi raporunun ücret artışını % 10 aldığı halde iskonto oranını % 5 kabul eden raporun hükme esas tutulması Usul ve Yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Mahkemece yapılacak iş, gerek ücret artışı oranı, gerekse iskonto oranı % 10 kabul edilerek düzenlenecek bilirkişi raporuna göre karar vermekten ibarettir.

Destekten yoksun kalma tazminatının somut olayın özellikleri saklı kalmak üzere ülke genelinde uygulama birliğini sağlama ve bu amaçla sınırlı olarak Yargıtay'ca konulan esaslar dairesinde belirlenmesinin özel ve teknik bilgiyi gerektirip, hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgiyle çözümlenmesi mümkün olan konulardan olmadığından, hakimin takdir hakkı her zaman Yargıtay'ın kontrolüne tabi bulunduğundan, bu tür olaylarda bilimsel esaslar yerine, tazminatın zaman, mekan ve kişiden kişiye değişen göreceli (izafi) hakkaniyet kavramıyla belirlenmesi mümkün görülmediğinden ve denklik kuralı hakkında Yargıtay H.G.K. nun 23.3.1988 gün, E. 986/4-598, K. 988/265 sayılı kararında herhangi bir görüş bulunmadığından, bu kararla bu konuda herhangi bir belirleme kesinlikle amaçlanmadığından ve sözü geçen kararda tazminat miktarlarının azlığı nedeniyle konuya değinilmediğinden karşı oy yazısındaki görüşlere katılmak mümkün olamamıştır.

O halde, bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarda 2 nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, sair temyiz itirazlarının 1 nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, 2 nolu bentte gösterilen bozmada oyçokluğu, 1 nolu bentte gösterilen nedenlerle ise 4.4.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi. n

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972