 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 2002/2735
K: 2002/5268
T: 2.4.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- GÖREVLİYE SÖVME
- KEYFİ DAVRANIŞ
· İÇTİHAT ÖZETİ: l- Savunma, tek görgü tanığınca doğrulandığına göre, tanık anlatım yöntemince tartışılıp reddedilmeden, iddiayı doğrulayan kanıtlar gösterilmeden yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması;
2- Kabule göre: yakınan hemşirenin, rcfuketci belirtilmesinin hekimlerin yetkisinde olduğunu söyleyip diğer yandan sanığın refakatçiliğini engellemesinin "keytî davranış" olup olmadığı araştırılıp sonucuna göre TCY.nın 272. maddesinin uygulama olanağının tartışılmaması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 266,272)
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani karının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın savunmasının olayın tek görgü tanığınca doğrulanması karşısında, tanık anlatımı yöntemince tartışılıp reddedilmeden ve iddiayı doğrulayan kanıtlar gösterilmeden yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; yakınan hemşirenin, refaketçi tayininin hekimlerin yetkisinde olduğunu belirtmesine karşın, tek başına sanığın refakatçılığını engellemeye kalkışmasının keyfi davranış niteliğinde bulunup bulunmadığı araştırılıp, sonucuna göre TCY.nın 272. maddesinin uygulama olanağının tartışılmaması,
Yasaya aykırı ve sanık Erol müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 2.4.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.