 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 2001/16134
K: 2002/510
T: 24.1.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KASTEN YARALAMA SUÇU
- TAKSİRLE YARALAMA SUÇU
- TANIKLIK
- VAZGEÇME
Karar Özeti: 1- Mağdurun, sanıkla husumeti ve sanığa iftira atması için neden olup olmadığı, tanıkla sanığın yakınlık derecesi ve tanıklığın "sanığı korumaya yönelik" olup olmadığı araştırılmadan ve üstün tutulma nedeni belirtilmeden eksik gerekçe ile hüküm kurulması;
2-Kabule göre: Suç günü 15 yaşını bitiren mümeyyiz mağdurun yakınma hakkı bulunduğu ve bunu kullandığı gözetilmeden babasının vazgeçmesine dayanılarak "kamu davasının düşürülmesine" karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 456, 459, 99)
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Mağdurun aşamalarda değişmeyen anlatımları karşısında, mağdurla sanık arasında husumet bulunup bulunmadığı, mağdurun sanığa iftira etmesi için bir neden olup olmadığı tanık Zeki'nin sanıkla arasındaki yakınlık derecesi araştırılmadan ve anılan tanığın anlatımının sanığı korumaya yönelik olup olmadığı ve mağdurun anlatımından hangi nedenle üstün tutulduğu belirtilmeden, yetersiz gerekçeyle suçun taksirle yaralama olarak nitelendirilmesi
2- Kabule göre, suç tarihinde 15 yaşını bitiren mümeyyiz mağdurun yakınma hakkı bulunduğu ve bu hakkını 1.12.1999 tarihli anlatımında (yönerge yoluyla saptanan mahkeme ifadesinde) kullandığı gözetilmeden, babasının vazgeçmesine dayanılarak kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve O yer C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.1.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.