 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas no: 2000/175
Karar no: 2000/398
Tarih: 31.1.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KASTEN YARALAMA
TEDBİRSİZLİK DİKKATSİZLİKLE YARALAMA SUÇLARI
Karar Özeti: Duran otosuna hızla hareket ettirip kilitli kapı kotuna tutmakta olan o anda tanıştığı katılanın düşüp yaralanmasına neden olma eyleminin oluşa göre –kasten ya da tedbirsizlik –dikkatsizlik sonucu meydana gelip gelmediğinin kanıtlara göre değerlendirilmesi gerekir.
(765 s. TCK. m. 459, 456)
Yaralama suçundan sanık Murat'ın yapılan yargılaması sonunda beratine, ilişkin (Ankara Asliye 2. Ceza Mahkemesi)nden verilen 1998/114 Esas, 1998/1093 Karar sayılı ve 25.11.1998 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan Lut vekili tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 23.12.1999 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 3.1.2000 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; katılanın, okul servisine alınmayan kızının durumunu görüşmek için servis sürücüsü olan sanıkla tartışırken sürücü kapısının kolundan tuttuğu ve sanığın aşağı inmesini istediği sırada sanığın korkup uzaklaşmak isteyerek aracı hızla hareket ettirip katılanın düşüp yaralanmasına neden olması biçiminde kabul edilen olayda, savunmaya göre sürücü kapısının kilitli olduğu, katılan tarafından kapının aniden açılmasının söz konusu olamayacağı ve katılanın kapı kolundan tutunduğunu gördüğüne göre, aracı hızla hareket ettirdiğinde katılanın yaralanabileceği öngörmesi gerektiği gözetilerek oluş biçimine ilişkin tüm kanıtlar yerinde değerlendirilip sanığın kasten ya da tedbirsizlik veya dikkatsizlikle yaralamaya neden olduğunun kabul edilmesi yerine, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı ve katılan Lut vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31.1.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.