 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E:1999/2785
K:1999/5408
T:12.5.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KONUT DOKUNULMAZLIĞINI BOZMA
SÖVME
SALDIRGAN SARHOŞLUK
PARAYA ÇEVİRMEME GEREKÇESİ
KARAR ÖZETİ:l- Kapı camını kıran ve konuta giren sanığın konut dokunulmazlığını bozma eylemi, TCY nın 193/1, cam kırma eylemi 516/ilk maddesine uyan suçları oluşturur. "Izrar" suçu konut dokunulmazlığını bozma suçunun öğesi olamaz.
2- Sövme suçlarından hükmedilen kısa süreli birer ay hapis cezaları hakkında sanığın "geçmişte hükümlülükleri bulunması" nedeniyle 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmaması yerine "işlenen suçun özelliği" nedeniyle uygulanmaması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 193/1 -2, 516/ilk)
(647 s. CİK. m. 4)
Konut dokunulmazlığını bozma, saldırgan sarhoşluk ve sövme suçlarından sanık Hüseyin hakkında TCY.nın 193/2, 572/1, 482/2, 71, 72. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis, 4 ay hafif hapis ve 1.200.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüğüne ilişkin (Karaman Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1996/111 Esas, 1997/257 Karar sayılı ve 24.4.1998 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Hüseyin müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 16.3.1999 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 18.3.1999 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1) Sanığa saldırgan sarhoşluk suçunun son kesme nedeninin oluştuğu tarihe göre temyiz süreci içinde dava zamanaşımının gerçekleştiği,
Anlaşıldığından, sanık Hüseyin müdafiinin temyiz nedenleri yerinde bulunmakla, TCY.nın 102/5, 105/2 ve OY. Yasasının 253. maddeleri uyarınca, hükmün ortadan kaldırılması sonucunu doğurmak üzere, tebliğnameye uygun olarak, KAMU DAVASININ DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık müdafiinin öbür suçlardan verilen hükümlere yönelik temyizine gelince;
Sövme suçu nedeniyle hükmedilen ağır para cezasının kısa kararda 1.200.000 lira olarak saptanmasına karşılık gerekçeli kararda 200 bin olarak belirlenmesi yazım yanılgısı kabul edilmiş başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanığa yükletilen eylemler kapı camını kırmak ve konuta girmek bulunması ve bu biçimde kabul edilmesi karşısında, kişilere karşı zor kullanılmadığından konut dokunulmazlığını bozma eyleminin T.C. Yasasının 193/1, cam kırma eyleminin de 516/ilk, madde ve fıkralarına girdiği gözetilmeden, ızrar suçunun konut dokunulmazlığının bozma suçunun öğesi kabul edilerek hüküm kurulması,
b) Sanık hakkında sövme suçları nedeniyle hükmedilen kısa süreli birer ay hapis cezalarının, ancak geçmişte hükümlülükleri bulunması nedeniyle 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmaması olanaklı iken işlenen suçun özelliklerinden söz edilerek paraya çevrilmelerine yer olmadığına karar verilmesi suretiyle yasal olmayan gerekçeli karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanık Hüseyin müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp Sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, yeniden hüküm kurulurken CY. Yasasının 326/son. maddesinin gözetilmesine, 12.5.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.