 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E:1999/1418
K:1999/2416
T:9.3.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TEHDİT
SÖVME
ANLATIMLARDA ÇELİŞKİ OLMASI
CEZA SÜRESİNE GÖRE ÖNLEM
KARAR ÖZETİ : 1- a) Yakınıcı-sanık müdafiinin dilekçesindeki "davaya katılma"
b) Dilekçe ve sözle "TCY nın .59. maddesinin uygulanması" istemleri hakkında bir karar verilmemesi;
2-Katılanın tüm anlatımları arasındaki çelişkiler giderilemezse, hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğu irdelenerek eylemin TCY.nın 191/1 ya da 191/2. maddelerden hangisine uyacağının araştırılmaması;
3-Sövme suçundan hükmolunan kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı ceza için 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmaması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 191/2, 456/2,482/3)
Yaralama, tehdit, sövme ve mala zarar verme suçlarından sanıklar Kazım, Hasan Hikmet hakkında TCY.nın 191/2, 456/2,457/1,482/3,516/3,522,51/2, 72, 647 sayılı Yasanın 4-6. maddeleri uyarınca sanık Kazım'ın 1.600.000 lira ağır para, sanık Hasan Hikmet'in 11 ay hapis ve 213.333 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine, sanık Kazım'ın cezasının ertelenmesine ilişkin (Malatya Asliye 1. Ceza Mahkemesi)nden verilen 1993/802 Esas, 1998/ 128 karar sayılı ve 18.3.1998 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi o yer C. Savcısı ile katılan Kazım vekili ve sanık Hasan Hikmet müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 12.2.1999 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 22.2.1999 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yakınıcı sanık Hasan Hikmet müdafiinin 7.11.1994 tarihli dilekçedeki davaya katılma isteği hususunda karar verilmemesi,
2- Sanık Hasan Hikmet müdafiinin 12.2.1996 tarihli dilekçe ve 17.4.1996 tarihli oturumda T.C. Yasasının 59. maddesinin uygulanması isteği olmasına karşın bu hususta karar verilmemesi,
3- Katılan Kazım'ın hazırlıktaki anlatımlarıyla keşif ve duruşmadaki anlatımları arasında sanık Hasan Hikmet'in tehdit suçunun işlenmesi sırasında elinde bıçak bulunup bulunmadığı konusundaki çelişkilerin giderilmesi, giderilemediği takdirde hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğu irdelenerek sonucuna göre sanığın eyleminin T.C. Yasasının 191/1. ya da 191/ 2. maddelerinden hangisine uyacağı araştırılması gerekirken, eksik soruşturma sonucu hüküm kurulması.
4-Sövme suçundan hükmolunan kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı cezanın 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca para ya da tedbirlerden birine çevrilme zorunluğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ve o yer C. Savcısı ile katılan Kazım vekili ve sanık Hasan Hikmet müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğ namedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas! hüküm mahkemesine gönderilmesine, 9.3.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.