 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas no: 1999/10009
Karar no: 2000/38
T: 27.1.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
765/m.456,463
Yaralama suçundan sanıklar Cengiz K, Ceylan K. ile Kamil S. hakkında TCY.nın 456/1, 51/1 maddeleri uyarınca sanıkların 9'ar ay hapis cezasıyla hükümlülüklerine ilişkin, Karşıyaka Asliye 3.Ceza Mahkemesinden verilen 1998/511 Esas, 1998/655 Karar sayılı ve 21.10.1998 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C.Başsavcılığının 13.12.1999 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 20.12.1999 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yakınanın anlatımında, yerde yatıyor durumda iken koluna sanık Cengiz K'ın basması ile kolunun kırıldığını ve öbür sanıklardan Kamil S'ın hiç vurmadığını, sanık Ceylanla birbirlerine karşılıklı vurduklarını ileri sürmesi karşısında, hazırlık aşamasındaki anlatımlarda adları geçen Mehmet Y, Burcu Y, Şükrü B, Şükriye Y, Yaşar Y. adlı kişilerin tanık olarak dinlenilmeleri, daha önce dinlenilen tanıklar Serpil K. ve Nilgün Ç'den de sanıkların yakınandaki kırığın oluşumuna katılma durumlarıyla ilgili ayrıntılı bilgi alınması ve böylece yakınandaki kırığa hangi sanığın eyleminin neden olduğunun açıklığa kavuşturularak öbür sanıkların bu kırığın oluşmasında iştirakleri bulunmuyorsa eylemlerinin derecelerine göre sorumluluklarının saptanması, her üç sanığın da yakınana vurdukları halde kırığın hangisinin eylemi sonucu oluştuğu saptanamazsa TCY.nın 463. maddesinin de düşünülmesi gerekirken, yakınandaki kırığa neden olan yaralanmayla ilgili olarak sanıklar arasında ne şekilde iştirak bulunduğu da tartışılıp açıklanmadan, tüm sanıkların kırığa neden oldukları gerekçesiyle TCY.nın 456/1. maddesi ile mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de; erteleme isteğinin sanıkların geçmişteki durumları ve gelecekte suç işleme eğilimleri irdelenerek değerlendirilmesi yerine, "yargılama aşamasındaki hareketleri ve mahkeme heyetine yüksek sekle bağırarak adam mı öldürdük şeklinde beyanda bulunmaları göz önüne alınarak" biçimindeki yasal olmayan ve duruşma tutanaklarında da yer almayan bir olaya dayalı gerekçeyle ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanıklar Cengiz K, Ceylan K. ve Kamil S. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.1.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.