 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas No: 1998/3469
Karar No: 1998/4200
Tarih: 28.4.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SÖVME SUÇU
DURUŞMATUTANAĞI
SAVUNMA HAKKI
SAVUNMA TANIĞININ DİNLENMESİ GEREĞİ
CEZA UYGULAMASI
KARAR ÖZETİ: 1-Sanığın savunmasının alındığı oturumu belgeleyen tutanağa "C. Savcısının adının yazılmaması";
2- Atanan zorunlu savunucu hazır bulunmaksızın duruşma yapılıp hüküm kurulması;
3- TCY' nın 482/3. maddesine giren "görevle ilgili olmayan sövme" eylemlerinin kovuşturmasının yakınmaya bağlı olduğunun düşünülmemesi;
4- Haksız kışkırtma yönünden gösterilen savunma tanığının dinlenmemesi;
5- Her eylem nedeniyle TCY' nın ilgili maddeleri ayrı ayrı uygulanıp paraya çevrildikten sonra içtima hükmünün en son uygulanacağının düşünülmemesi bozma nedenidir.
(765 s. TCK.m 266/1, 271/1, 482/3, 456/4)
(1412 s. CMUK.m.141, 265/2)
Görevliye sövme ve yaralama suçlarından sanık Mehmet hakkında TCY.nın 266/1, 456/4, 271/1, 55/3, 59, 72, 647 sayılı Yasanın 4, 6. maddeleri uyarınca sanığın 2.153.519 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ve cezasının ertelenmesine ilişkin (Pervari Asliye Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 1996/38 Esas, 1997/8 Karar sayılı ve 13.3.1997 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi O yer ve Üst C. Savcıları tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 23.3.1998 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 30.3.1998 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
1) Yaralama suçundan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, C. Yargılama Yasasının 317. maddesi uyarınca O yer C. savcısı ile Üst C. Savcısının tebliğnameye uygun olarak, (TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE),
2) Öbür suça ilişkin hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a- Sanığın savunmasının alındığı 27.1.1997 tarihli oturumu belgeleyen tutanağa C. Savcısının adının yazılmaması suretiyle CYY.nın 265/2. madde ve fıkrasına uyulmaması,
b- CYY.nın 141. maddesindeki değerlendirme yapılmadan, sanığa atanan zorunlu müdafii hazır bulunmaksızın duruşma yapılarak hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının sınırlanması,
c- Sanığın yakınıcılardan Yücel dışındakilere sövmesinin, onların görevleriyle ilgili olmadığı ve bu eylemlerin kovuşturulması yakınmaya bağlı olan TCY.nın 482/3. madde ve fıkrasına uyduğu gözetilmeden, yazılı biçimde uygulama yapılması,
d- Savunma tanığı olarak gösterilen Gamze dinlenerek mağdur Yücele sövme eylemi nedeniyle sanık yararına haksız kışkırtma hükümlerinin uygulanmasına yer olup olmadığının tartışılmaması,
e- Her sövme eylemi nedeniyle TCY.nın ilgili maddesi uygulanıp bunun aynı Yasanın 55/3. ve 59. maddeleriyle indirilmesinden sonra, paraya çevrilmesi ve içtima hükmünün en son uygulanması gerekirken, toplam ceza üzerinden indirme ve paraya çevirme uygulamasının yapılması,
Yasaya aykırı ve O yer ve Üst C. savcılarının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28.4.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.