 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas No: 1998/3126
Karar No: 1998/3840
Tarih: 21.4.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARALAMA, KAVGAYA KATILMA
MÜSTAKİL FAİLİN BELLİ OLMAMASI
SUSMA HAKKI
ERTELEME GEREKÇESİ
KARAR ÖZETİ: 1-a) Koldaki kırığı meydana getiren sanık belirlenmişse TCY'nın 456/2, diğer sanık hakkında kanıtların kabul ediliş biçimine göre 456/4 ya da 464/1. maddesi;
b) Belirlenemediği takdirde her iki sanık hakkında 456/2, 463. maddelerinin uygulanması gerekir.
2- CYY'nın 135. maddesine göre susma hakkı bulunan sanık hakkında "suçlarını açıkça ikrar etmedikleri" biçimindeki gerekçeyle TCY nın 59. maddesinin uygulanmaması;
3- 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uygulanırken "sanıkların geçmişteki durumları, suç işleme hususundaki eğilimleri" değerlendirilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle cezanın ertelenmemesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 456/2-4, 464, 463)
(647 s. CİK. m. 6)
(1412 s. CMUK. m. 135)
Yaralama suçundan sanıklar Seyfettin ile İrfan hakkında TCY.nın 456/2. maddesi uyarınca sanıkların 2'şer yıl hapis cezasıyla hükümlülüklerine ilişkin (Bozdoğan Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1996/80 Esas, 1997/19 Karar sayılı ve 3.3.1997 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanıklar Seyfetin ile irfan müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan;
Yargıtay C. Başsavcılığının 18.3.1998 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 23.3.1998 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yakınandaki kırığın hangi sanığın eylemi sonucu oluştuğunun yakınan ve tanıklardan sorularak saptanmaya çalışılması ve sonucuna göre;
a) Koldaki kırığı meydana getiren eylemi işleyen sanık belirlendiği takdirde o sanık hakkında TCY.nın 456/2., diğer sanık hakkında kanıtların kabul ediliş biçimi ve suç niteliğine göre ayni Yasanın 456/4. ya da 464;
b) Belirlenemediği takdirde ise her iki sanık hakkında TCY.nın 456/2, 463, Maddelerinin uygulanması gerekeceğinin gözetilmemesi,
2- CYY.nın 135. maddesine göre susma hakkı bulunan sanıklar hakkında "suçlarını açıkça ikrar etmedikleri" biçimindeki gerekçeyle T.C. Yasasının 59. maddesinin uygulanmaması,
3- 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca yargıca ölçüt olması gereken sanıkların "geçmişteki durumları, suç işleme hususundaki eğilimleri" değerlendirilmeden, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle cezaların ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanıklar Seyfettin ve İrfan müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21 .4.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.