 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas No: 1998/2140
Karar No: 1998/2409
Tarih: 30.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARALAMA VE SÖVME SUÇLARI
MÜSTAKİL FAİLİN BELLİ OLMAMASI
KASTI AŞAN YARALAMA
YASAL İNDİRİCİ NEDEN
ÖZET : 1- Mağdura ait raporların Adli Tıp Kurumuna gönderilerek "omuz çıkığının" vurma ya da düşme sonucu oluşup oluşmayacağı araştırılarak;
a) Vurma sonucu oluşmuşsa;
aa) Bunu oluşturan sanık belli ise o sanık hakkında 456/1, diğer sanık hakkında kanıt durumuna göre 456/4 ya da 464;
b) Belirlenemezse TCY.nın 463;
bb) Düşme sonucu oluşmuşsa TCY.nın 458. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının;
2- Hasan'ın sanık Mehmet'e sövme eyleminin sanıklar yararına yasal indirici neden oluşturup oluşturmayacağının tartışılmaması;
3- Kabule göre; yoklukta sövme eyleminin TCY.nın önödemeye bağlı olan 482/1. maddesine uyduğunun gözetilmemesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 456/1-4, 464, 463, 458, 51, 482/1)
Yaralama ve sövme suçlarından sanıklar Anıt, Mehmet ve Hasan hakkında TCY.nın 456/1, 482/2, 647 sayılı Yasanın 4-6. maddeleri uyarınca sanıklar Anıt ve Mehmet'in 900.000'er lira ağır para, sanık Hasan'ın 235.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine, cezalarının ertelenmesine ilişkin (Eceabat Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1993/43 Esas, 1997/15 Karar sayılı ve 3.4.1997 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı ve sanıklar Mehmet ve Anıl müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcı lığını n 26.2.1998 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 2.3.1998 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hasan'a ait olup, Eceabat Sağlık Ocağı ve Çanakkale Devlet Hastanesince düzenlenen raporların ve varsa eklerinin Adli Tıp Kurumuna gönderilerek omuz çıkığının vurma ya da düşme sonucu oluşup oluşmayacağının araştırılarak:
a- Çıkığının vurma sonucu oluştuğunun saptanması durumunda;
aa) Bunu oluşturan sanık belirlendiği takdirde o sanık hakkında TCY.nın 456/1, diğer sanık hakkında kanıtların kabul ediliş biçimine göre aynı Yasanın 456/4. madde ve fıkrasının;
bb) Belirlenemezse, her iki sanık hakkında TCY.nın 463. maddesinin; Uygulanması,
b) Yaralamanın düşme sonucu oluştuğunun saptanması durumunda, T.C. Yasasının 458. maddesinin uygulama olanağı bulunup bulunmadığının tartışılması,
Gerekirken, eksik araştırma sonucu hüküm kurulması,
2- Hasan'ın Mehmet'e sövme eylemlerinin sanıklar Mehmet ve Anıt yararına yasal indirici neden oluşturup oluşturmayacağının tartışılmaması,
3- Oluşa göre, sanık Hasan'ın Mehmet'e yokluğunda sövme eyleminin TCY.nın önödemeye bağlı olan 482/1. madde ve fıkrasına uyduğu gözetilmeden aynı Yasanın 482/2. madde ve fıkrasıyla cezalandırılması,
Yasaya aykırı ve Üst C. Savcısı ile sanıklar Mehmet ve Anıt müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp Sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30.3.1998 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.