2- 2253 sayılı Yasanın 20.maddesi, küçük sanığın, suçun sonuçlarını kavrayabilme yeteneğinin uzman hekim raporuyla saptanmasını amirdir.

 

 

 

 

 

 

 

Yaralama, sövme, tehdit ve silah çekme suçlarından sanıklar (A.Ö.), Yusuf ile Teymur hakkında, TCY.nın 482/3, 456/2, 59/1, 72; 647 sayılı Yasanın 4, 6. maddeleri uyarınca sanık Teymur'un, 1 yıl 3 ay hapis; sanık Yusuf'un 450.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine, cezalarının ertelenmesine sanık Yusuf'un sövme, tehdit ve silah çekme, sanık (A.Ö.)'nün yaralama suçlarından beraatlerine ilişkin, (Adilcevaz Asliye Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 1995/96 esas, 1995/144 karar sayılı ve 28.12.1995 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 26.12.1996 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 6.1.1997 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:

 

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

 

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

 

Ancak;

 

1- 2253 sayılı Yasanın 9. ve geçici 2. maddeleri hükümleri uyarınca büyüklerle birlikte suç işleyen 1982 doğumlu (A.Ö.)'nün yaralama eylemi hakkında ayrı dava açılması, bu davanın aynı Yasanın 9/3. maddesi gereğince diğer sanıklar hakkında açılan davalarla birleştirilmesine karar verilmesi durumunda birlikte görülebileceği gözetilmeden, yönteme aykırı biçimde yargılama yapılması,

 

2-2253 sayılı Yasanın 20. maddesinde belirtildiği üzere küçüğün işlediği suçun anlam ve sonuçlarını kavrayabilme yeteneğinin uzman hekim raporuyla saptanması gerekirken, eksik soruşturma sonucu hüküm kurulması,

 

3- Mağdur Yusuf'un anlatımı ve Adilcevaz Merkez Sağlık Ocağı'nın 13.11.1995 tarih ve 167/7 sayılı raporu karşısında, mağdura ait film, grafi ve tüm tıbbi belgeler Adli Tıp Kurumu'na gönderilerek mağdurun iş ve güçten kalma süresinin geçici rapordaki bulgulara göre ayrı ayrı belirlenmesi, mağdurdan geçici rapordaki yaraların kimler tarafından oluşturulduğunun sorulup açıklığa kavuşturulması ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek;

 

a) Sanıkların yaralama eylemlerini bağımsız olarak gerçekleştirdikleri saptanırsa ATK raporu da dikkate alınarak, TCY.nın 456. maddesi ilgili fıkrasının ayrı ayrı,

 

b) Her iki sanığın da mağdura vurduğu, ancak hangi yaranın hangi sanığın eylemi sonucu oluştuğu saptanamaz ise, TCY.nın 456. maddesi ilgili fıkrası ve 463.maddelerinin uygulanması gerektiği düşünülmeden eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,

 

4- Yakınan Teymur'un, 28.12.1995 tarihli oturumda yakınmasından vazgeçtiği gözetilmeden Yusuf hakkında sövme eylemi nedeniyle açılan kamu davasının TCY.nın 489. maddesi uyarınca düşürülmesi yerine sanığın cezalandırılmasına hükmolunması,

 

5- Ayrı suç işleyen sanıklardan yargılama giderinin payları oranında yerine dayanışmalı olarak alınmasına karar verilmesi,

 

Yasaya aykırı ve Üst C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17.2.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972