KARAR ÖZETİ:1-Hastaneye getirdiği hükümlüyü lokantaya götüren ve başka yere gitmesine izin veren ceza ve koruma başmemuru olan sanığın eylemi, TCK.nun 305/1. maddesine uyan suçu oluşturur.

2-Kabule göre, TCK.nun 240/son madde ve fıkrasında öngörülen memurluktan yoksun bırakılma ve maddede yazılı ağır para cezasına hükmolunmaması, yasaya aykırıdır.

 

Görevde yetkiyi kötüye kullanma ve yaralama suçlarından sanıklar Doğan ile Ali hakkında, TCK.nun 240, 456/4. maddeleri uyarınca sanık Doğan'ın 1 yıl hapis, sanık Ali'nin 2 ay hapis cezasıyla hükümlülüklerine ilişkin, (Ankara Asliye 10. Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 1993/653 esas, 1995/521 karar sayılı ve 1.5.1995 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanıklar Doğan ile Ali müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 29.2.1996 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 8.7.1996 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.

 

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

 

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:

 

1) a- Yargılama ve olayın kanıtlanmasına ilişkin gerekçe: Sanık Ali'ye yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,

 

b- Hukuksal tanı: Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,

 

c- Yaptırım: Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,

 

Anlaşıldığından, sanık Ali müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA.

 

2) Sanık Doğan ile ilgili hükme yönelik temyize gelince; Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

 

Ancak;

 

a- Ceza İnfaz Koruma Baş memuru olan sanığın, hastaneye getirdiği hükümlüyü lokantaya götürmek ve başka yere gitmesine izin vermekten ibaret olan eylemin, özel hüküm niteliğindeki T.C. Yasasının 305/1. maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 240/1. madde ve fıkrasıyla hüküm kurulması,

 

b- Kabule göre; T.C. Yasasının 240/son madde - fıkrasında öngörülen memurluktan yoksun bırakılma cezasıyla maddede yazılı ağır para cezasına hükmolunmaması,

 

Yasaya aykırı ve sanık Doğan'ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.9.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972