 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1996/1556
K. 1996/2534
T. 3.4.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
BABANIN YARALANMASI
KASTI AŞAN CÜRUM
MÜSTAKİL FAİLİN BELLİ OLMAMASI
ANLATIMLARIN YÖNTEMİNCE İRDELEMESİ
TÜRK CEZA KANUNUNUN 463. MADDESİNİN UYGULANMA YERİ
KARAR ÖZETİ: 1-a) Yaralama; bir sanık tarafından itmesi sonucu olmuşsa, TCK.nun 458. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır.
b)Bir sanığın vurması sonucu ise TCKnun 456/2.,
2-a) Mağdura her iki sanık vurduğu halde yaralanmanın hangi sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanamıyorsa 456/2, 463.,
b)Mağduru yaralayan sanık hakkında 456/2, diğer sanık hakkında kanıtlara göre 456/4 ya da 464. maddelerinin uygulanması gerekir.
3- Babaya karşı yaralama eyleminden sanıklar hakkında TCK.nun 457. maddesinin 2. fıkrasıyla artırma yapılmalıdır.
4- TCK.nun 463. maddesi, aynı Yasanın 458. maddesi kapsamındaki eylemler hakkında uygulanamaz.
5- Anlatımlar yöntemince irdelenip reddedilmeden, beraat kararı verilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 456/2, 458, 457/1-2, 463)
Yaralama suçundan sanıklar Kadir ile Ramazan hakkında, TCK.nun 456/ 2, 458, 463, 457, 51/1, 55/3; 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca sanık Kadir'in 900.000 lira, sanık Ramazan'ın 600.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine ilişkin, (Turgutlu Asliye Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 1992/406 esas, 1995/216 karar sayılı ve 25.5.1995 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan Mehmet tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 16.2.1996 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 5.3.1996 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanıklar ile tanıklar Vural ve Cengiz'in anlatımları arasındaki çelişkinin giderilmesi, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenerek hangi anlatımların hangi nedenle üstün tutulduğunun belirtilmesi ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre:
a- Yaralanmanın sanıklardan birisinin eylemi sonucu oluştuğu saptanırsa,
aa) Yaralama sanığın itmesi ile oluşmuşsa T.C. Yasasının 456/2 ve 458. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılması,
bb) Yaralanma sanığın vurması sonucu oluşmuşsa T.C. Yasasının 456/2;
b) Her iki sanığın mağdura vurduğu kanıtlanırsa,
aa) Yaralamanın hangi sanığın eylemiyle gerçekleştiği saptanamıyorsa her iki sanık hakkında 456/2, 463;
bb) Mağdurdaki yaralanmaya neden olan eylemi gerçekleştiren sanık hakkında 456/2, diğer sanık hakkında kanıtların kabul ediliş biçimine göre 456/4 ya da 464.
Maddelerin uygulanması gerektiği gözetilmeden, eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
a- Mağdurun haksız kışkırtıcı hareketinin ne olduğu açıklanıp gösterilmeden, sanıklar yararına T.C. Yasasının 51/1. maddesinin uygulanması,
b- Babalarına karşı yaralama eylemini gerçekleştiren sanıklar hakkında verilen cezanın, T.C. Yasasının 457. maddesinin 2. fıkrası yerine, 1. fıkrasıyla artırılması,
c- T.C. Yasasının 463. maddesinin, aynı Yasanın 458. maddesi kapsamındaki eylemler hakkında uygulanamayacağının düşünülmemesi,
d- Mağdurun iddiası ve tanık Cengiz'in anlatımı yöntemince irdelenip reddedilmeden, sanıklar hakkında sövme suçundan beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı ve katılan Mehmet'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargı lamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.3.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.