 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
Esas no : 1995/250
Karar no : 1996/956
Tarih : 05.02.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Çalışma özgürlüğünü sınırlama suçundan sanıkları (M.D.), (Y.Ö.) ile (S.K.) hakkında TCK'nın 201/1, 66/3, 55/3; 647 sayılı yasanın 4, 6 maddeleri uyarınca sanık Y.Ö.'ün 3 ay hapis, sanık M.D.'nin 300.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine; sanık M.'nin cezasının ertelenmesine, sanık S.k.'ın farik ve mümeyyiz olmadığından 2253 sayılı Yasanın 10. maddesi ile velisine teslimine ilişkin ANKARA Asliye 7. Ceza Mahkemesi'nden verilen (...) hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Y.Ö. müdafii, sanık M.D. ile katılan (M.O.) vekili tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan, Yargıtay C.Başsavcılığının 5.1.1996 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 22.1.1996 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerined görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık s.K.'ın işlediği suçun anlam ve sonuçlarını kavrama yeteneği bulunup bulunmadığı hususundaki 24.1.1994 ve 21.10.1994 tarihli Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporları arasındaki çelişki giderilmeden, hüküm kurulması,
2- Aynı madde üzerinde eczane çalıştıran katılana karşı, sanıkların zor ve tehdit kullanmaksızın geceleri vitrin camlarını kırmaktan ibaret eylemlerinde TCK.nın 201. maddesinde öngörülen suç öğelerinin oluşmadığı gözetilmeden ve eylemin aynı Yasanın 516. maddesine girip girmeyeceği düşünülüp tartışılmadan, Y.Ö. ve M.D. hakkında yazılı gerekçeyle hüküm kurulması,
3- Sanık Y.Ö. hakkında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden suça göre özgürlüğü bağlayıcı cezanın para cezasına çervilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
4- Kabule göre ise, TCK.nın 201. maddesinin son fıkrasının uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve katılan M.O. ile sanıklar Y.Ö. müdafii ve M.D.'nin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, (05.02.1996)