Aile bireylerine kötü davranma suçundan sanık Mehmet hakkında, TCK. nın 478/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Yahyalı Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1993/34 esas, 1993/44 karar sayılı ve 16.6.1993 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Mehmet tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 23.3.1994 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 25.3.1994 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.

 

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

 

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:

 

a- Yargılama ve olayın kanıtlanmasına ilişkin gerekçe: Sanığa yükletilen aile bireylerine kötü davranışta bulunma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu;

 

b- Hukuksal tanı: Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tipine uyduğu,

 

c- Yaptırım: Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,

 

Anlaşıldığından, sanık Mehmet'in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE (HÜKMÜN ONANMASINA), 7.7.1994 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

 

 

 

 

 

 

Bir başka sistem ise, ırza geçme suçunu, mağdur ve suçun işleniş biçimine göre ele almaktadır. Buna göre, ırza geçmenin mağduru yalnızca kadın ve bu suç sadece olağan cinsel organlar yoluyla işlenebilir. Anüs ya da ağız yoluyla yapılan eylemler ırza geçme kavramının dışındadır. Isviçre'4e, Zaire'de (Bologno, Droit penal special Zairois, 7.1.1985, s. 329-333) ve 23 Aralık 1980 tarihli Yasadan önce Fransa 'da durum böyledir (Logoz, s. 297; Garçon, md. 331-333; Goyet, n. 705; Merle-Vitu, 785). Bu yasalara göre, anüs yoluyla zorla cinsel ilişki, elbette bir başka suçu oluşturacaktır.

 

 

3. bir sistemde ise, eşler arasında olağan yolla ilişkinin bile zorla ırza geçme cürmünü oluşturacağı açıkça benimsenmektedir. Sözgelimi, Kanada Ceza Yasasının 277. maddesi ırza geçme, 272. maddesi silah, tehdit v.b. araçlar kullanarak ırza geçme, 273. maddesi ise en ağır ırza geçme cürümlerini cezalandırmış; aynı Yasanın 278. maddesinde ise, birlikte yaşamanın (oturmanın) suçun oluşmasında etkisi bulunmadığı, evli eşin 271, 272 ve 273. maddeleriyle suçlanabileceği öngörülmüştür (Alain Dubois et Philip Schneider, Code criminel annote et bis connetes, 1990. Cowansville (Quebec) Lesed. Yvon Blais mc.).

 

 

 

İtalya'da, Türkiye'de ve 18 Aralık 1980 Yasasından sonra Fransa 'da ise, ırza geçme; rızasına karşı bir başkasının vücuduna cinsel organla nüfuz etme olarak tanımlanmıştır. Fail ve mağdurun erkek ve kadın olması, ilişkinin vajinal, anal ya da ağza değgin yoldan olması ayrımı yapılmamıştır. Bu ülkelerde konu, ilkin olağan ilişki açısından ele alınmış; her eşin diğer eşle cinsel ilişkiye hazır olması gerektiği; ilişki ağız ya da anüs yoluyla değilse, eylemin suç olamayacağı, bu yollarla zorla olursa ırza geçme suçunun oluşacağı görüşü benimsenmiştir (Maggiore, 549, Pannain, 347, Vannini, 171,Manfrendini, 130). Ne var ki, yeni görüş, eylemin suç olacağı yönündedir. İtalyan Yargıtayı da (111. Daire) 16.2.1976, 4.12.1 976 ve 13.7.1982 tarihli kararlarında normal yoldan ilişkide de suçun oluşacağına karar vermiştir (Manzini, 1984, s. 312; Contieri, s. 60 vd.; Brignone, s. 74-78; FrancoBricola-Zagrebelsky, 1984, p.s. Il, s. 872; Lemme, Liberta sessuale, End dir XXIV, 1974, s. 556, Marini, 957; Zuccala, Commentario al Codice penale, Pad ova, 1986, s. 865).

 

Sorun, 23 Aralık 1980 tarihinde Fransız Ceza Yasasının 332. maddesinin değiştirilmesinden sonra, öğretide tartışılmış, Puech (D. 1981) ve Daniele Mayer (D. 1985), Veron (s. 208), Vouin (n. 305), Vitu, (n. 1853) eylemin suç olacağını belirtmişlerdir. Daha sonra Fransız Yargıtayı, 5.9.1990 tarihinde, eşler arasındaki zorla cinsel ilişkiyi, ırza geçme suçu olarak nitelendirmiştir (La semaine Juridique, 6.2.1991, n. 6, s. 38-41; Levasseur, Revue de science ciriminelles et de droit compare, 1991, n. 2, s. 348-349).

 

 

Olağan yolla ilişkide bile ırza geçme suçunun oluşacağını benimseyen bir anlayışzn, anal birleşmede bunun öncelikle gerçekleşeceğini savunması doğaldır. Nitekim yazarlar, maddi ya da manevi (tehdit) zorla karısıyla anal ilişkide bulunan kocanın eyleminin zorla ırza geçme olduğunda birleşmektedirler (Manzini, 1922, Vi, s. 513; 1984, Vii, s. 312). Nitekim, 1 .2 .1900, 1 7.8 .1914, 19.12.1 933 tarihlerinde İtalyan Yargıtayı, hem 1889 ve hem de 1930 tarihli Yasa dönemlerinde bu yolda karar vermiştir. 15.3 .1 936 'da Cenova Üst Mahkemesi de, karısından ayrı yaşayan kocanın, sağlıklı koşullar içinde olmadığı bir sırada, cinsel ilişkiye karısını zorlaması ve fakat onun karşı koyması sonucu başaramaması eylemini, ırza geçmeye kalkışma olarak nitelemiş, etkili eylem ya da kendiliğinden hak alma nitelemelerini benimsememiştir. Öte yandan, kadının ya da çocuklarının sağlığında zararlı bir dönemde cinsel ilişkiyi zorla ve vajinal yoldan gerçekleştirmenin de bu suçu oluşturacağı belirtilmiş; örnek olarak da kocanın sarhoş yada firengili, kadının aybaşı olması durumları gösterilmiştir (Manzini, Vi- s. 513, Vii, s. 312). Buna karşılık maddi ya da manevi zor (tehdit) olmaksızın ve fakat gönülsüz gerçekleştirilen anal cinsel ilişkinin, aile bireyi olan kadına karşı kötü davranma suçunu oluşturacağı ileri sürülmüş ve 17.8.1914 'te İtalyan Yargıtayı bu görüşü benimsemiştir (Manzini, s. 933).

 

Evliliğin zorla ırza geçme suçunun hukuka aykırılık öğesini kaldırmadığı açıktır. TCK.nın 434. maddesi, hukuka aykırılık öğesini kaldıran bir hüküm olmayıp, oluşup tamamlanmış suç sonrası (post delictum) etkin pişmanlıktır. Sorumluluğu önlediği halde, isnadiyeti kaldırmaz. Tersi olsa ve suçun hukuka aykırılık öğesini kaldırsaydı, cezadan bağışık tutulma değil, beraat kararı verilmek gerekirdi. Üstelik, bu maddenin uygulanması failin iradesine bağlı değil, karşı tarafın evliliği kabulüne de bağlıdır. Nitekim, kaynak İtalyan Ceza Yasasında (md. 352) ve hükmü kaldıran Ağustos 1981tarihli Yasaya değin 1930 tarihli İtalyan Ceza Yasasında da (md. 544) aynı madde yer almaktaydı ve uygulama bu yöndeydi (Manzini, Vi, s. 530, VII , s.933).

 

 

 

 

 

2) Maddi ya da manevi zorla işlenen olağan (vajinal) ya da ters cinsel ilişkinin, zorla ırza geçme suçunu oluşturacağı, böyle bir hüküm olmasaydı, bu hükme göre daha genel ve yardımcı hüküm olan TCK.nın 188/2. maddesine uyacağı açıktır.

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972