 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1992/8258
K: 1993/546
T: 02.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Konut dokunulmazlığını bozma, yaralama suçlarından sanıklar Boyset Özdemir Recep Durmaz hakkında Türk Ceza Yasasının 193/2, 647 sayılı kanunun 4-6. maddeleri uyarınca sanık Bayset Özdemir'in 900.000 lira ağır para, cezasıyla hükümlülüğüne, cezasının ertelenmesine, sanık Recep Durmaz hakkında TCY.nın 461/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin BALIKESİR 1.Asliye Ceza Mahkemesinden verilen E. 1991-596/K. 1992-207 sayılı ve 25.3.1992 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan sanık Bayset Özdemir vekili tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 17.12.1992 tarihli Kısmen Onama ve Bozma isteyen tebliğnamesiyle 28.12.1992 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1 - Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun uyğun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık Bayset Özdemir müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2 - Boyset Özdemir vekilinin katılan sıfatıyla sanık Recep Durmaz'a ilişkin hükme yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; oluşa göre sanığın, geceleyin eklentisine girerek konut dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen Bayset Özdemir'i yakalayıp sonra dövme eyleminde ciddi kaygı ve korku etkisinin ne suretle bulunduğu, eylemin TCY.nın 51. maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasına yol açıp açmadığı tartışılmadan, aynı Yasanın 461/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve katılan sanık Bayset Özdemir vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, 2.2.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.