 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1992/7768
K: 1993/6591
T: 03.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yaralama suçundan sanık Ahmet Yigit hakkında Türk Ceza Yasasının 459/2-son, 647 sayılı kanunun 4. maddeleri uyarınca 41.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin İSTANBUL 1. Çocuk Mahkemesinden verilen 1989/542 E, 1992/41 K. sayılı ve 27.1.1992 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Ahmet Yigit müdafii, O yer C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 3.12.1992 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 9.12.1992 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; olay yerinde temsili keşif yapılarak, eylem anında mağdur ve sanığın duruşmaları, bulundukları yerler, aralarındaki uzaklık, fırca sapınının uzunluğu, sanığın fırçayı tutuş biçimi, mağdur, sanık ve tanıklardan sorularak saptandıktan sonra, sanığın geriye dönmesi sırasında elindeki fırçanın mağdurun gözünü değme olasılığının bulunup bulunmadığının tabib bilirkişiden görüş alınıp araştırılması ve sonucuna göre suçun niteliğinin belirlenmesi gerekirken, eksik soruşturmayla hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve O yer C. Savcısı ve sanık Ahmet Yigit müdafinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, 3.2.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.