DAVA : Yaralama suçundan sanık Özkan Özer hakkında Türk Ceza Yasasının 456/2, 55/3. maddeleri uyarınca 1 yıl, 4 ay hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin HEKİMHAN Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 1991/48 esas, 1991/74 karar sayılı ve 19.12.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 19.11.1992 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 25.11.1992 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:

 

KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma süresini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1 - İnsan vücudundaki bir parçanın (organ) sayılıp sayılmaması, salt tıbbi ve dolayısıyla bilirkişi tarafından çözülecek bilimsel (uzmanlık) bir sorundur. Buna karşılık bir uzvun kaybı (tatili) salt hukuki, zaafa uğraması ise yine salt tıbbi bir sorundur. Esasen TCY.nın 456/2. madde ve fıkrasında, yaralanan uzvun zaafından söz edilmiştir. Bir başka deyişle bütünüyle alınmış bir organın işlevlerini vücudun öbür organlarının yerine getirerek, bir organın kaybı nedeniyle tüm vücudun düştüğü zaaftan söz edilmemiş, yalnızca yaralanan organın zaafa uğrayıp uğramadığı gözetilmiştir.

Olayda yaralama sonucu Selahattin Gedik'in dalağı bütünüyle alınmış bulunmasına göre, dalağın Anatomi ve Fizyoloji açısından, yalnızca uzuv (organ) olup olmadığı hususunun Adli Tıptan sorulması, Tıp açısından dalak organ ise, eyleminin hukuk açısından uzuv kaybi niteliğinde olup olmadığını değerlendirmenin Ağır Ceza Mahkemesine ait ve bu değerlendirmenin tıbbi değil hukuki bir sorun bulunduğu düşünülerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla hüküm kurulması,

2 - İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı saptanarak sonucuna göre olayda yasal indirici nedenin varlığının tartışılmaması,

 

SONUÇ : Yasaya aykırı ve Üst C. Savcısı ile sanık Özkan Özer'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden yeniden hüküm kurulurken CYY.nın 326. maddesi hükmü gözetilerek, HÜKMÜN BOZULMASINA, 15.12.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972