 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1992/6712
K. 1992/7575
T. 2.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SİLAH
DEMİR BORU
YARGILAMA GİDERİ
ÖZET TCK.nun 189. maddesini yeniden düzenleyen 5435 sayılı Yasanın 3506 sayılı Yasanın 10. maddesiyle kaldırılması karşısında sanığın yaralama eyleminde kullandığı demir borunun hangi nedenle silah sayıldığının karar yerinde açıklanmaması,
Karşılıklı suç işleyen sanıklardan yargılama giderinin her sanığa düşen pay oranında ayrı ayrı alınmak gerekirken, dayanışmalı (müteselsil) alınması yasaya aykırıdır.
(765 s.. TCK. m. 189)
Yaralama suçundan sanıklar Baki, Mustafa hakkında, Türk Ceza Yasasının 456/1, 457/1, 51/2, 59; 647 sayılı Kanunun 4-6. maddeleri uyarınca sanık Mustafa'nın 2 ay 20 gün hapis, sanık Bakinin 330.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüklerine, sanık Bakinin cezasının ertelenmesine ilişkin, (Ödemiş Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen Esas 1991 /606/Karar 1991-947 sayılı ve 24.12.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan sanık Baki müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 27.10.1992 tarihli Bozma isteyen tebliğnamesiyle 3.11.1992 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine ve katılan sanık Baki müdafiinin temyiz dilekçesi kapsamına göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak:
1- TCY.nın 189. maddesini yeniden düzenleyen 5435 sayılı Yasanın, 3506 sayılı Yasanın 10. maddesiyle kaldırılması karşısında, sanık Bakinin yaralama eyleminde kullandığı demir borunun hangi nedenle silah sayıldığının karar yerinde açıklanmaması,
2- Karşılıklı suç işleyen sanıklardan yargılama giderinin her sanığa düşen pay oranında ayrı ayrı alınmak gerekirken, dayanışmalı (müteselsilen) alınması,
Yasaya aykırı ve sanık Baki müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), 2.12.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.