 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1992/6102
K. 1992/6625
T. 3.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SİLAH
DEMİR PARÇALARI
ÖZET TCK.nun silahı teknik olarak tanımlayan 189. maddesini yeniden düzenleyen 5435 sayılı Yasanın, 14.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 10. maddesiyle kaldırıldığı gözetilmeden ve bu durumda suçta kullanıldığı kabul edilen demir parçalarının ne suretle genel ve nesnel anlamda silah tan sayıldığı açıklanmadan verilen cezanın TCK.nun 457/1. maddesi ile artırılması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 457/1)
Yaralama suçundan sanık İsa hakkında, Türk Ceza Yasasının 456/2, 457/1, 59. maddeleri uyarınca 2 yıl, 11 ay, 16 gün hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Kale Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/58 esas, 1991/98 karar sayılı ve 17.12.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık İsa müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 5.10.1992 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 14.10.1992 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; TCY.nın silahı teknik olarak tanımlayan 189. maddesini yeniden düzenleyen 5435 sayılı Yasanın, 14.12.1988 tarihinde yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 10. maddesiyle kaldırıldığı gözetilmeden ve bu durumda suçta kullanıldığı kabul edilen demir parçalarının ne suretle genel ve nesnel anlamda silahtan sayıldığı açıklanmadan verilen cezanın TCY.nın 457/1. maddesi ile artırılması,
Yasaya aykırı ve sanık İsa müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle (HÜKMÜN BOZULMASINA), 3.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.