ÖZET Sanığın itiyadi sarhoşluğa esas alınan ve cezası ertelenen beşinci hükümlülüğünün 21.2.1989 tarihinde kesinleştiği, son suçun ise 17.4.1991 tarihinde işlendiği ve aradan bir yıldan fazla bir sürenin geçtiği anlaşılmakla, eski mahkumiyetin 3682 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince silinmesi gerektiği, silinmemiş olmasının sanık aleyhine uygulama yapılmasını gerektirmeyeceği, 2. mahkumiyetin ise 3. sarhoşluk suçu işlendikten sonra infaz aşamasında bulunduğu, bu nedenlerle itiyadi sarhoşluk ve tekerrür koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK.nun 572. maddesinin 1. fıkrası yerine yazılı maddelerle hüküm kurulması yasaya aykırıdır.

 

Yaralama ve saldırgan sarhoşluk suçlarından sanık Hüseyin hakkında Türk Ceza Yasasının 456/1, 457/1, 572/2, 81/2, 36, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 2.400.000 lira ağır, 1.200.000 lira hafif para cezalarıyla hükümlülüğüne, suç aletinin zoralımına ilişkin (Oğuzeli Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1991/34 esas, 1991/126 karar sayılı ve 7.11.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Hüseyin tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 3.6.1992 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 16.6.1992 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:

 

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

 

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:

 

1- Sanığa yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,

 

Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tipine uyduğu,

 

Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,

 

Anlaşıldığından sanık Hüseyin'in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HUKMÜN ONANMASINA,

 

2- Sarhoşluk hükmüne ilişkin temyize gelince;

 

Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:

 

Sanığın itiyadi sarhoşluğa esas alınan ve cezası ertelenen beşinci hükümlülüğünün 21.2.1989 tarihinde kesinleştiği, son suçun ise 17.4.1991 tarihinde işlendiği ve aradan bir yıldan fazla bir sürenin geçtiği anlaşılmakla, eski mahkumiyetine 3682 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince silinmesi gerektiği, silinmemiş olmasının sanık aleyhine uygulama yapılmasını gerektirmeyeceği, 2. mahkumiyetin ise 3. sarhoşluk suçu işlendikten sonra infaz aşamasında bulunduğu, bu nedenlerle itiyadi sarhoşluk ve tekerrür koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCY.nın 572. maddesinin 1. fıkrası yerine yazılı nedenlerle hüküm kurulması,

 

Yasaya aykırı ve sanık Hüseyin'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), 30.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972