 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1992/3668
K: 1992/5099
T: 07.07.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yalan tanıklık suçundan sanık Muharrem Fırat hakkında Türk Ceza Yasasının 286/1 647 sayılı kanunun 4. maddeleri uyarınca 1.350.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin ARALIK Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 991/63 Esas, 991/44 Karar sayılı ve 13.9.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi üst C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 20.5.1992 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 27.5.1992 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; tanık Muharrem Fıratın, Aralık Asliye Hukuk Mahkemesinin 1990/617 esas sayılı dosyasındaki anlatımı ile, Aralık Asliye Ceza Mahkemesinin 1991/29 esas sayılı dosyasında yaptığı savunma arasındaki çelişkinin, "tebligatın ilgilisine zamanın da yapılıp yapılmadığı" yönünden, dayandığı mahkeme kararı için bir vicdani kanıyı oluşturabileceği, yalan tanıklık için kesin kanıt olmayacağı gözetilmeden, beraat yerine hükümlülük kararı verilmesi.
SONUÇ : Yasaya aykırı ve üst C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA 7.7.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.