 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1992/1552
K. 1992/2173
T. 2.4.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- YARALAMAK
- TANIK ANLATIMLARI
- ÇELİŞKİLER
- YASAL İNDİRİCİ NEDEN
ÖZET Tanık anlatımları arasındaki çelişkilerin giderilmesi ve giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğunun açıklanıp yasal indirici nedenin varlığının tartışılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekir.
(765 s. TCK. m. 456/2, 55/3, 59)
Yaralama suçundan sanık Yüksel hakkında Türk Ceza Yasasının 456/2, 55/3, 59; 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis, cezasıyla hükümlülüğüne, cezasının ertelenmesine ilişkin (Susurluk Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen Esas 1987/170, Karar 1991/97 sayılı ve 17.6.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Yüksel müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 5.3.1992 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 12.3.1992 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicddani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
Tanık anlatımları arasındaki çelişkilerin giderilmesi ve giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğunun açıklanıp yasal indirici nedenin varlığının tartışılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanık Yüksel müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle (HÜKMÜN BOZULMASINA), 24.3.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.