 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1991/957
K: 1991/1705
T: 14.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görevliye hakaret suçundan sanıklar Hürrem ile Eyüp hakkında, Türk Ceza Yasasının 486/1. maddesi uyarınca sanıkların beraatlerine ceza tayinine yer olmadığına ilişkin, (Kadıköy Binrinci Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 1988/117 esas, 1990/126 karar sayılı ve 10.7.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi katılan Nezahat ile C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 14.2.1991 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 21.2.1991 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
Savunma hakkı nedeniyle sövme suçunda hukuka uygunluk nedenini düzenleyen T.C. Yasasının 486. maddesinin uygulanabilmesi için, söylenen sözlerin davanın yazgısını belirlemede zorunlu ve davanın konusuyla mantıksal açıdan bağlantı bulunması, iddia ya da savunmaya yarar sağlaması gerektiği gözetilerek sorunun bu açıdan tartışılması ve söz konusu maddenin nesnel ve öznel koşulları irdelemesi zorunlu iken, sözlerin savunmaya yönelik bulunduğu gerekçesiyle hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve C. Savcısı ile katılan nezahat vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün BOZULMASINA, 14.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.