 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1991/77
K. 1991/347
T. 28.1.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET :Yazılı emre dayalı olağanüstü ve ayrık nitelikteki yasa yolu, hukuksal konularda Yargıtay'ın ilk mahkemenin yerine geçerek karar verebileceği ya da düzeltebileceği, çarpıcı yanılgılarda işleyebilen, sonucundan sanık hükümlünün de yararlanabileceği, tek biçimli uygulamayı sağlamak için salt yasa yararına benimsenmiş bir çaredir.
(14125. CMUK. m. 343)
Görevi suistimal suçundan sanık Ahmet hakkında açılan kamu davası sonunda, adı geçen sanığın beraatine dair, (Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nce verilip kesinleşen 8.10.1990 günlü karar aleyhine Adalet Bakanlığı'ndan verilen 17.1.1991 gün ve 002532 sayılı emri içeren C. Başsavcılığı'nın 22.1.1991 gün ve 25 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası, Daireye gönderilmekle incelendi ve gereği görüşüldü:
C. Başsavcılığı'na verilen yazılı emrin içeriği bilirkişilerin raporları arasındaki çelişki nedeniyle beraat hükmünün bozulmasını amaçlamaktadır.
C. Yargılama Yasasının 343. maddesinde yer alan ve Fransa'dan aktarılan "yazılı emre" dayalı olağanüstü ve ayrık nitelikteki yasa yolu, hukuksal konularda Yargıtay'ın ilk mahkemenin yerine geçerek karar verebileceği ya da düzeltilebileceği, çarpıcı yanılgılarda işleyebilen, sonucundan sanık/hükümlünün de yararlanabileceği; tekbiçimli uygulamayı sağlamak için salt yasa yararına benimsenmiş bir çaredir. Gerekçeyle ilgili olmadığı gibi, beraat hükmünü sanık aleyhine hükümlülük hükmüne dönüştürebilecek bir yol da değildir. Yasa metninden anlaşılacağı üzere; hükümlülük kararları söz konusu olduğunda bile, gerekçe ve Yargılama Yasasına aykırılık, bu hükmü bütünüyle ortadan kaldırabilecek ya da cezayı hafifletebilecek nitelikteyse yazılı emir üzerine; karar, ancak bu ayrık koşullarda bozulabilir.
İncelenen dosya ile yazılı emir içeriği karşısında yukarıdaki ayrık nitelikteki koşulların bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnameye aykırı olarak bu yoldaki isteğin reddine, 28.1.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
