 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1991/425
K: 1991/1149
T: 25.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : İmzasız mektupla tehdit suçundan sanık Yakup'un TCK.nun 191/2, 51/1, 647 sayılı Kanunun 4, 6. maddeleri uyarınca 675.000 TL. ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair, (Silifke Asliye Ceza Mahkemesi)nce verilip kesinleşen 15.11.1989 günlü karar aleyhine Adalet Bakanlığı'ndan verilen 17.1.1991 gün ve 2531 sayılı yazılı emri içeren C. Başsavcılığı'nın 22.1.1991 gün ve 24 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası, daireye gönderilmekle incelendi ve gereği görüşüldü:
KARAR : Cumhuriyet Başsavcılığı'na verilen yazılı emrin içeriği, gerçekten imzasız bulunan mektubun sanık tarafından yazıldığının mağdurun kuşkulanması üzerine ortaya çıkması karşısında, mektubun anonim (imasız) sayılamayacağı, bu nedenlerle ağırlaştırıcı nedeninin uygulanamayacağı yönündedir.
C. Yargılama Yasasının 343. maddesinde yer alan Fransa'dan aktarılan "yazılı emre" dayalı olağanüstü ve ayrık nitelikteki yasa yolu, hukuksal konularda Yargıtay'ın ilk mahkemenin yerine geçerek karar verebileceği ya da kararı düzeltebileceği çarpıcı yanılgılarda işlerliği olan bir çaredir.
Bir mektubun anonim (imzasız) olup olmadığının tartışıp saptamak, salt olaya ilişkin bir sorundur. Yargıtay'ın bir mektubun niteliğini belirleyerek ilk mahkemenin yerine geçmesi ve onun tartışma yetkisini ortadan kaldırması olanaksızdır. İlk mahkeme, mektubu anonim nitelikte olarak takdir ve kabul etmiştir. Tersini kabul etse ve ağırlaştırıcı nedeni uygulasaydı, kabule karşın hukuki uygulamada yanılgı olacak ve elbette karar bozulacaktı. Uygulamada böyle bir durum söz konusu değildir.
İncelenen dosya ile yazılı emir içeriği karşısında olağanüstü yasa yolunun koşulları bulunmadığından yazılı emir isteğinin (REDDİNE),25.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.